________________
૧૮૬
દસા સુયબંધ – ૩/૪ સ્થવિર ભગવંતો એ ખરેખર જે ૩૩–આશાતનાઓ કહી છે તે આ પ્રમાણે
૧-૯- શિક્ષ (અલ્પ દીક્ષા પયયવાળા સાધુ) રત્નાધિક (મોટા દીક્ષાપયય કે વિશેષ ગુણવાનું સાધ) ની આગળ ચાલે. -- જોડાજોડ ચાલે. -- અતિ નિકટ ચાલે. -- આગળ, જોડાજોડ કે અતિ નિકટ ઉભા રહે, - - આગળ, જોડાજોડ કે અતિનિકટ બેસે.
૧૦-૧૧- રાત્મિક સાધુ સાથે બહાર વિચાર ભૂમિ (મળત્યાગ સ્થળે) ગયેલ શૈક્ષ કારણવશાતું એક જ જલપાત્ર લઈ ગયા હોય એ સ્થિતિમાં તે શૈક્ષ રાત્વિકની પહેલાં શૌચ-શુદ્ધિ કરે, - - બહાર વિચારભૂમિ કે વિહારભૂમિ (સ્વાધ્યાય સ્થળે) ગયા હોય ત્યારે રાનિકની પહેલાં ઐયપિથિક-પ્રતિક્રમણ કરે
૧૨- કોઈ વ્યક્તિ રાત્વિક પાસે વાતલાપ માટે આવે ત્યારે શૈક્ષ તેની પહેલાં જ વાતલિાપ કરવા લાગે.
૧૩- રાત્રિ કે વિકાલે (સધ્યા સમયે) જો રાત્મિક, શૈક્ષ ને સંબોધન કરીને પૂછે કે હે આર્ય! કોણ-કોણ સુતા છે અને કોણ-કોણ જાગે છે ત્યારે તે શૈક્ષ, રાત્વિક નું વચન સાંભળ્યું ન સાંભળ્યું કરી દે અને પ્રત્યુત્તર ન આપે.
૧૪-૧૮- શૈક્ષ જો અશન, પાન,ખાદિમ, સ્વાદિમ રૂપ આહાર (વહોરીને) લાવે ત્યારે તેની આલોચના પહેલાં કોઈ શૈક્ષ પાસે કરે પછી રાત્મિક પાસે કરે, - - પહેલાં કોઈ શૈક્ષને દેખાડે, - - નિમંત્રણ કરે પછી રાત્નિકને દેખાડે કે નિમંત્રણા કરે, - - રાત્નિકની સાથે ગયેલ હોય તો પણ તેને પૂછયા સિવાય જે જે સાધુ ને આપવાની ઈચ્છા હોય તેને જલ્દી જલ્દી અધિક-અધિક પ્રમાણમાં તે અશનાદિ આપી દે, - - અને રાત્મિક સાધુ સાથે આહાર કરતી વેળા પ્રશસ્ત, ઉત્તમ, રસયુક્ત, સ્નિગ્ધ, રૂક્ષ આદિ જે-જે પદાર્થ તે શૈક્ષને મનોકુળ હોય તે-જલ્દી જલ્દી કે વધુ વધુ પ્રમાણમાં ખાય.
૧૯-૨૧- રાત્મિક (ગુણાધિક સાધુ) શૈક્ષ (નાના દીક્ષા પર્યાયવાળા સાધુ) ને બોલાવે ત્યારે તેની વાત સાંભળી ન સાંભળી કરી મૌન રહે, - - પોતાના સ્થાને બેસીને તેમની વાત સાંભળે પણ સન્મુખ ઉપસ્થિત ન થાય, -- “શું કીધું ?” એમ કહે.
૨૨-૨૪- શૈક્ષ, રાત્મિક ને તું એવો એકવચની શબ્દ કહે, - - તેમની આગળ નકામી બળબળ કરે, - - તેમના દ્વારા કહેવાયેલ શબ્દો જ તેમને કહી સંભળાવે (તિરસ્કારથી “તમે તો આવું કહેતા હતા” એમ સામું બોલે)
૨૪-૩૦- જ્યારે રાત્મિક (ગુણાધિક સાધુ) કથા કહેતા હોય ત્યારે તે શૈક્ષઆ આમ કહેવું જોઈએ” એવું બોલે, - -“તમે ભૂલો છો- તમને યાદ નથી.” એમ બોલે, -- દુભાવપ્રગટ કરે, - - (કોઈ બહાનું કાઢી) સભા વિસર્જન કરવા આગ્રહ કરે, - -કથામાં વિઘ્નો ઉભા કરે, -- જ્યાં સુધી પર્ષદા (સભા) ઉઠે નહીં, છિન્ન ભિન્ન ના થાય કે વિખરાય નહીં પણ હાજર હોય ત્યાં સુધી તે જ કથાને બીજી-ત્રીજી વખત કહે
૩૧-૩૩- શૈક્ષ ને રાત્મિક સાધુના શવ્યા કે સંથારા પર ભૂલથી પગ આવે ત્યારે હાથ જોડીને ક્ષમા યાચના કર્યા વિના ચાલતા થાય, - - રાત્મિક ની શવ્યાસંથારા ઉપર ઉભે-બેસે કે સુવે અથવા તેના કરતા ઉંચા કે સમાન આસન પર બેસે કે સુવે.
તે સ્થવિર ભગવંતોએ ખરેખર આ તેત્રીશ આશાતનાઓ કહેલી છે. તેમ તે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org