________________
૧૦
દુ:ખમિશ્રિત સુખ
બસ લેથિયરીએ બંદરને દાંટ બહુ જોરથી વગાડવા માંડ્યો હતો. તરત જ એક માણસ તે તરફ આવવા લાગ્યો– તે જિલિયાત હતા
મેસ લેથિયરી તેના તરફ દોડ્યો–કહો કે, તેના ઉપર પડ્યો તેને હાથ પોતાના હાથમાં પકડી લઈ, ગુપચુપ તે થોડો વખત તેની આંખમાં પિતાની આંખ પરોવી જોઈ રહ્યો.
પછી તેને જોરથી હલાવીને તથા પોતાની તરફ ખેંચીને, તથા પોતાના બાહુઓમાં તેને ભીડી લઈને, તે તેને પોતાના મકાન બૅવિઝન નીચલા કમરામાં લઈ આવ્યો. તેને ત્યાં બેસાડી, પતે પણ સામો બેસી ડૂસકાં ખાતે ખાતે તે પ્રથમ તો ખડખડાટ હસી પડયો અને બોલ્યો
મારો દીકરો ! બૅગ-પાઈપવાળો! જિલિયાત ! તારી ડચ-બોટ જોઈને જ મને ખાતરી થઈ ગઈ હતી કે, તું જ ત્યાં ખરેખર ગયો હતો. સો વર્ષ અગાઉ તો લોકોએ આવું પરાક્રમ કરવા બદલ તને માયાવી જાદુગર કે પિશાચ ગણીને જીવતો બાળી મૂક્યો હોત ! અને માર એંજિન! એક ક્રૂ પણ ઓછો થયો નથી. હું બધું જોઈ-તપાસી આવ્યો. મેં તારી ડચ-બોટની કેબિનમાં તને શોધ્યો, પણ તું ન મળ્યો એટલે મેં બંદરને ઍલાર્મ-બેલ વગાડયો. હું તને જ શોધતો હતો, હું મારી જાતને કહ્યા કરતો હતો, “એ કયાં છે? મારે તેને દિલ ભરીને ભેટવું છે!” ભલા ભગવાન! આ જમાનામાં પણ આવી વિચિત્ર વસ્તુઓ હજુ બની શકે છે! આ માણસ દુ ખડકો ઉપરથી જીવતે
૨૧૨
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
