________________
૭૨
૪
છે. શ્રેટ
છે.
૫
શ્રેટ ૬
શ્રોત
છે.
૭
પંચે અંગે પડવડા, દીસતે અતિ સુકમાલ. ચંચલતા ચિત્તમેં ઘણી, ચતુરાઈને બહુ ઠાઠ સુણતા વિદ્યા સીખ, ઈમ વસ થયાં તે આઠ. એ સાહા મોટા ભણી, અંગે તે ઉપને રેગ; જૈનધરમને જાણુતે, એ સઘલા કર્મના ભેગ. અંત અવસ્થા જાણીને, ઘરને ઈમ સમઝાવિક કુલ વ્યવહાર ચાલ, ધર જિનધર્મને ભાવ. સાહા માટે સુધે મને, ધરી અરિહંત કેરું ધ્યાન, કાલ કરી સુગતિ લહી, છે રહ્યા પુત્ર નિધાન. શકાતુર રૂપા ઘણું, વલી સેકાતુર તે પુત્ર રૂપા મનમાં ધારતી, પુત્ર રાખચ્ચે ઘરનું સૂત્ર. નેમિદાસ મન ચિંતવે, એ સર્વે છઈ અસાર; મન વૈરાગમાંહિ ઘરે, કિમ પામીઈ ભવને પાર. હવે કાકાને ઈમ કહે, મત કર મુઝ વિવાહ પંચ વિષયના ભેગો, જીવ પામૈ દુખ અથાહ વ્રત કરે એકાસણું, પિરસી નવકારસી જાણિ; યથા શક્તિ વ્રતને કરે, ગુરૂપાસે સીખે નાણ. પૂજા કરે અરિહંતની, વલી ગુરૂના સેવે પાય; કવિ કહે સુણે ત્રીજી ઢાલે, સુણે આગલ જે હવે થાય.
છે.
૮
છો.
૯
છે.
છે. ૧૦
શ્રો. છે. ૧૧
- ૧૨
विद्याभ्यास।
બાલક નેમિદાસને, વરસ થયાં નવ જામ; ચતુર ચાણકય શિરોમણ, સકલ કલાનું ધામ. પ્રાત સમય ઉઠી કરી, જનક બંધ ઘર જાય; કામ કાજ સેવે કરે, મન હતો ચિત્તલાય. મુક ભણવા શુભ દિનૈ, અધ્યાપકને ગેહ, મુખથી ભાખે જેતલે, તે ઉતારે દેહ. આધ્યાપક મન ચિંત, થડા દિનમાં ડિભ;
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org