________________
ભક્તિ આગવી સપત્તિ છે
આનંદઘનજી પરમ ભક્ત હતા. એમની કવિતા શબ્દોની જાળ નથી પરંતુ હૃદયમાંથી નીકળેલા ઉદ્ગાર છે. તેમાં ભાષા નહિ ભાવનાની મુખ્યતા છે.
એક વાર તે ભક્તિભાવનાથી વિભાર અતીને તીર્થંકર પ્રભુનાં ગુણ કીર્તન ગાઈ રહ્યા હતા. ભક્તિના અતિરેકથી એમની આંખોમાંથી અવિરત અશ્રુધારા વહી રહી હતી. મુખમાંથી સંગીતના સ્વરાની લહેરો ઉદ્ભવી રહી હતી. એક પછી એક તીર્થંકરની સ્તુતિ આપે.આપ જ રચાતી જતી હતી, ત્રેવીસ તીર્થંકરાની સ્તુતિ એક જ બેઠકમાં એમણે તૈયાર કરી લીધી. એકાએક જ એમની દષ્ટિ પાછળ ગઈ. એક વ્યક્તિ એમની પાછળ બેસીને એમની કવિતા લખી રહી હતી. આન ધનજીને આ સારું ન લાગ્યું. તે ઊભા થયા અને ત્યાંથી ચાલતા થયા. ચોવીસમા તીર્થંકરનુ ભજન તેઓ એ સમયે ન બનાવી શકયા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
