________________
૧૯
ક્ષમામૂર્તિ
જ્યાં સુધી મારા શત્રુને હતો ન હતા ન કરી દઉં ત્યાં સુધી મને શાંતિ નહિ વળે.”
રાજાની ગંભીરતાથી સૈનિકે ધ્રુજી ઊઠ્યા, “મહારાજ ! કોણ છે જગતમાં આપને શત્રુ ? આપ આજ્ઞા આપ આ સૈનિકોને. આપની આજ્ઞા મળતાં જ તેને જીવતે કેદ કરીશું અથવા તે તેનું માથું કાપી અને લઈ આવીશું.'
મારા પ્રિય સુભટ ! તો જાઓ અને રાજમાર્ગ પરથી એક યોગી જાય છે તેને પકડી લાવો.”
ખભે ધનુષ્યબાણ અને હાથમાં તલવાર લઈને અશ્વારોહી સૈનિકો ચાલતા થયા.
ઊભા રહે, યોગીરાજ! કાન ઉઘાડા રાખીને સાંભળી લે ! રાજાજીની આજ્ઞા મુજબ અમે આપને કેદ કરીએ છીએ.”
મુનિજી શાંત ભાવે ઊભા રહ્યા. વદનકમળ પર મૃદુ સ્મિત લહેરાઈ રહ્યું હતું.
પ્રજાજને બોલી ઊઠ્યા : “અરે ! આતતાયીઓ ! શા માટે આ ત્યાગમૂર્તિ તપસ્વીને કેદ કરો છો ?” જો કે એમાંથી કોઈની પણ હિંમત ન હતી કે રાજઆજ્ઞાની અવગણના કરીને આગળ વધી શકે.
નગરમાં સર્વત્ર હાહાકાર મચી ગયો. એક નિર્દોષ મુનિને રાજસેવકે પકડી ગયા છે તે મહાન અન્યાય છે. રાજા તે ખૂબ સારો અને પ્રજાપ્રેમી છે, પરંતુ આજે તેને અવળી બુદ્ધિ ક્યાંથી
સૂઝી ?
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
