________________
વર
અતીતનાં અવનીબ
આંખો ખૂલી ગઈ. તેના મુખમાંથી એકાએક જ આ શ્લોક સરી
>
પડયો.
यां चिन्तयामि सततं मयि सा विरक्ता साप्यन्यमिच्छति जनं स जनोम्पसक्तः । अस्मत्कृते च परितुष्यति काचिदन्या धिक् तां च तं च मदमं च इमां मां च ॥
અર્થાત્ ‘જે પિંગલાને હું મારી સમજતો હતો, અરે જેના પાછળ પાગલ થઈ ગયા હતા. તે તે ખીજા ઉપર આસક્ત છે, એ પણ જેને પોતાને સમજતી હતી તેના હૃદયમાં પણ કઈક ખીજું જ વસતું હતું. ધિક્કાર છે મને, પટરાણી પિંગળાને, હસ્તિપાલને તથા ગણિકાને. સૌથી વધુ ધિક્કાર તે મને જ કે જે આ વિષયવાસનાના કીચડમાં ફસાઈ રહ્યો છે.
આ બનાવે રાજા ભર્તૃહરિને વૈરાગી બનાવી દીધા. રાજપાટ છેડીને તે પર્વતની ગુફાએમાં જઈને સાધના કરવા લાગ્યો.
ભર્તૃહરિની જીવનગાથા આજ પણ ભારતીય જનમાનસમાં વૈરાગ્યની નિર્મળ જ્યોત પ્રજ્વલિત કરે છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
