________________
શકાનું નિવારણું
એક શ્રેષ્ઠી પિતાના પ્રિય પુત્રનાં લગ્ન કરીને પાછો ફરતો હતો. તેનું શહેર પેલા નગરથી એંસી માઈલ જેટલું દૂર હતું. જન રાતવાસ કરવા માટે જંગલમાં રોકાઈ ગઈ. પાસે જ નદીને સરસ પ્રવાહ વહેતે હતો. ચારે તરફ હરિયાળી છવાયેલી હતી. વનરાઈ ઘટાદાર હતી. સાંજનું ભોજન આટોપીને સૌ ઊંઘી ગયાં હતાં. પણ નવોઢા જાગતી હતી, તેને હજુ સુધી નિદ્રા નહોતી આવી. અધ રાત વીતી ગઈ હતી. એકાએક તેના કાને એક શિયાળની લાળી અથડાઈ:
સમજ હોય તો સાંભળો, જબુક વયન ઉદાર, નદીકિનારે શબ પડયું, જાધે રત્નો ચાર.”
નવ–પરિણીતા પશુ-પક્ષીની બેલી જાણતી હતી. તે મેંઘામૂલાં ચાર રને લેવાને લાભ ખાળી ન શકી. તે જ ઘડીએ તે જીઠી. ચારે તરફ ચકેર નજરે તેણે જોઈ લીધું કે કઈ જાગતું તો નથી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
