________________
કેવળજ્ઞાન
२४३
___-* ज्ञान मूल:
तए णं से पासे भगवं अणगारे जाए इरियासमिए जाव अप्पाणं भावमाणस्स तेसीइं राइंदियाइं विइक्कंताई चउरासीइमस्स राइंदियस्स अंतरा वट्टमाणेजेसे गिम्हाणं पढमे मासे पढमे पक्खे चित्तबहुले तस्स णं चित्तबहुलस्स चउत्थीपक्खेणं पुवण्हकालसमयंसि धायतिपायवस्स अहे छट्टेणं भत्तेणं अपाणएणं विसाहाहिं नक्खत्तेणं जोगमुवागएणं झाणंतरियाए बट्टमाणस्स अणंते अणुत्तरे निव्वाघाए निरावरणे जाव-केवलवरनाणदंसणे समुप्पन्ने जाव जाणमाणे पासमाणे विहरइ ॥ १५५॥
અર્થ તે પછી ભગવાન પાર્થ અણગાર થયા, યાવત ઈર્યા સમિતિથી યુક્ત થયા. આ રીતે આત્માને ભાવિત કરતાં કરતાં ત્રાસી (૮૩) રાત્રિદિવસ પસાર થઈ ગયા. ચોરાસીમે દિવસ ચાલી રહેલ હતો. ગ્રીષ્મ
તુને પ્રથમ માસ, પ્રથમ પક્ષ અર્થાત્ ચિત્ર માસને કૃષ્ણ પક્ષ આવ્યો. તે ચૈત્ર માસના ચોથના દિવસે સવારના ભાગમાં આંબળા (ધાતકી)ના વૃક્ષ નીચે પાણી વગરને છઠ ભક્ત તપ કરીને શુકલ ધ્યાનમાં લીન હતા ત્યારે વિશાખા નક્ષત્રને વેગ આવ્યો ત્યારે તેમને ઉત્તમોત્તમ એવું કેવળજ્ઞાનકેવળદર્શન ઉત્પન્ન થયું. યાવત તે સંપૂર્ણ લોકાલોકના ભાવને જોતાં થકા વિચરવા લાગ્યા.
-* शिष्यपहा मूलः--
पासस्स णं अरहओ पुरिसादाणीयस्स अट्ठ गणा अट्ठ गणहरा होत्था, तं जहा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org