________________
શ્રીરવિસાગરસુનીશધ્રુત अवचूरिः
ાંકન પત્યારે। દે શ્રુતવતે !– જ્ઞાનાંબેષ્ઠત્ર ! વિ ! । દે શ્રુતંર્ - જ્ઞાનવૃિિને! । જય ! जिनभक्तिमतः - तीर्थकृत् परिचर्याकारिणः । ते तव विशदशासन गं- सदादेशवर्त्तिनं आज्ञाकारिणमित्यर्थः प्रतिदिनम् - अनुवासरं, मदः - अहङ्कारोऽस्यास्तीति मदी तं मदिनम्, न मदिनं - निरभिमानम्, रमयालक्ष्म्या नवं- भासुरं वरमानवं भव्यजनम् 'कठिनविघ्नशतात्' विघ्नानां प्रत्यूहानां शतं विघ्नशतम्, कठिनं - दुःसहं विघ्नशतं कठिनविघ्नशतं तस्मात् कठि० अव-रक्ष, त्रायस्व इत्यर्थः ॥ ४ ॥
अन्वयः
(i) શ્રુત-તેવતે ! ગિન-૫-માંત્તમતઃ શ્રુત-૨ે ! તે તિ-વિન વિરાટ્–રાાલન—ાં વિન ન માનવું વર્—માનનું તિન—વિન્ન-શતાત્ અવ ।
શબ્દાર્થ
દિન=કઠિન, સખ્ત. વિજ્ઞ=વિઘ્ન, સંકટ. રાત=સા.
શાંતિવિધ્નરાતાત્=સેંકડા સખ્ત સંકટોમાંથી, શ્રુતવતે ! ( મૂ॰ શ્રુતદ્દેવતા)=ડે શ્રુતની અધિષ્ઠાચિકા દેવી! નિનવ=તીર્થંકર.
મત્તિમ=ભક્તિશાળી, ભક્ત. નિનવમાંશમત:=તીર્થંકરના ભક્તને શ્રુત=શ્રુત (જ્ઞાન ). gmઆપવું.
શ્રુત?!=શ્રુતને આપનારી. લવ (ધા॰ ગર્ )=નું રક્ષણ કર. તે (મૂ॰ યુદ્ તારા.
વિરા=નિર્મળ. શાસન=આજ્ઞા.
ગમ્=જવું.
વિરાટ્ટુરાાસનમં=નિર્મળ આજ્ઞાને પામેલ.
વર=ઉત્તમ.
માનવ=માનવ, મનુષ્ય, વમાનવં=ઉત્તમ માનવને. પ્રતિતિન=મહાનિશ, દરાજ, મન (મૂ॰ મનિ ) અહંકારી, ગાવૈષ્ટ.
==નહિ. મા=લક્ષ્મી,
Jain Education International
નવ=નૂતન, તરૂણ્યુ. માનવલક્ષ્મી વડે નૂતન,
પાર્થ
૨૨૩
શ્રુત-દેવતાને પ્રાર્થના
“હે શ્રુતદેવતા! હૈ તીર્થંકરના ભક્તને શ્રુત ( જ્ઞાન ) દેનારી (દેવી ) ! પ્રતિદિન તારી નિર્મળ આજ્ઞાને પાળનારા, નિરભિમાની અને એથી કરીને લક્ષ્મી વડે નૂતન એવા ઉત્તમ માનવને તું સેંકડા સખ્ત સંકટામાંથી બચાવ.''—૪
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
