________________
- છઠ્ઠી કિરણાવલી
કિરણ ૩ જુ. વિચિત્ર કથનો એક વાર શ્રી મહાવીરસવામી પાસે શ્રેણિક રાજા, અભયકુમાર, કાલકસૂર નામનો કસાઈ અને બીજા પણ કેટલાક માણસો બેઠા હતા. એવામાં ત્યાં આગળ એક દેવ આવ્યો અને બોલ્યો કે “મહાવીર! તમે મરો”. રાજાને જોઈને એ બોલ્યો કે “રાજા! તમે જીવો. અભયકુમારને ઉદ્દેશીને એ બોલ્યો કે
અભયકુમાર! તમે જીવો અથવા મરો”. એણે કલકસૂરને કહ્યું કે “કાલક તું તે જીવીશ પણ નહિ અને મરીશ પણ નહિ.
આ બધું સાંભળીને શ્રેણિક રાજાને ગુરસો ચડ્યો અને એથી તેઓ બોલ્યા કે “હે દેવ ! તું કોઈ મહાપાપી અને મિથ્યાત્વી જણાય છે. - શ્રેણિકનું આ વચન સાંભળતાં શ્રી મહાવીરસ્વામીએ કહ્યું કે “હે શ્રેણિક નરેશ્વર ! આ દેવ મિથ્યાત્વી નથી પણ સમ્યકવી છે. એ દેવે જે જે કહ્યું તેનો અર્થ તું સમજ્યો નહિ તેથી તું એને મિથ્યાત્વી ગણે છે. મને મરવાનું કહ્યું તેનું કારણ એ છે કે હું મરીશ તો હું મોક્ષે જઈશ અને અનંત સુખનો સ્વામી બનીશ.
એણે તને જીવવાનું કહ્યું, કેમકે તું મરીને નરકે જનાર છે; માટે અહીં જ તને સુખ છે.
એણે અભયકુમારને જીવવાનું તેમ જ મરવાનું એમ બંને કહ્યું એનું કારણ એ છે કે તે જીવશે તો ધર્મ કરશે અને મરશે તે સ્વર્ગ જશે.
એણે કાલકસૂરને મરવાની તેમ જ જીવવાની ના કહી. એનો હેતુ એ છે કે તે જીવશે ત્યાં સુધી દુષ્ટ કર્મ કરશે અને મરશે ત્યારે નરકે જશે.
આ પ્રમાણે એક દહાડો ગુરુજીએ અમને બધાને વાત કહી. પછી તેમણે અમને કહ્યું કે હે વિદ્યાથીઓ. આ ઉપરથી તમને સમજાયું હશે કે આ લોકમાં સારું કાર્ય કરતાં જીવાય કે મરાય એ બંને સુખરૂપ છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
