________________
લાખારાશી જવનિ લેપાઈ, મેલી મરજાદ રહ્યો હૂક મૂર્ખ હજુપણ મમત ન મૂકે, દેટ દેવા રહ્યો હૂકી. મે ૨ હતું તે હાથથી હારી હરામી, કુલા કુલણજી ફેંકી; સાચાં સુરને સાચવી ન રાખ્યાં, દુષ્ટ ગુમાવી થાય ખીરે. મેo ૩ જીતેલી બાજી જાણને હારવા, દાવો દેવા જાય ચૂકી; લલિત દાવ જે લેવાશે પાંસરા, સાચે થયે જાણ સૂખીરે. મે૪
૫ મનુષણની સાર્થકતાને પ્રભુભક્તિ. અરે શું માનવન અભિમાન, પલકમાં ટળી જશે રે–એ દેશી. આવે આ મનુષ્ય જન્મ આ વાર, અરે શું એળે જશેરે, ભજી લે ભગવત ભાવ અપાર, ખેલ તવ ખરે થશે.
ખેલ તવ ખરો થશે, દુઃખ સહુ દ્વરે જશેરે. આ. અ. ભજન થકી ઝટ ભવ ભય ભાગે, વળી સુખની વકી ભજન વિના ભવ હારી જવાશે, જીવ જાણજેરે નકી.
પુરે ધરને ભકિતમાં પ્યાર, (૨) આ ૦ અરે ભ. એ. શાખી–મનુષ્ય જન્મ મુઘે મળે, સહુ સાધીને સાર્થક કરે;
સદ્દભાવને સદ્વર્તને શુભ, ધ્યાન ધીંગ ધણીનું ધો. એહ ધ્યાન ને એહ વરતને, મેક્ષ ઝટ મળશે ખરે; ભાવ ભલે ધરી લલિત નીચે, એહી જ ધ્યાને અનુસરે. તન મનથી થઈને તૈયાર, (૨) આવ્યો. અરે ભ૦ છે. ૩
૯૬ કાળઆશ્રયી આભેપદેશ. કયાંથી આ સંભળાય મધુર સ્વર. કયાંથી–એ દેશી
કાળ તે ભક્ષ કરનાર, ભમે શીર. કાળ૦ વધુ વિશાળ વિકરાળ એતે, ભૂડે જગત શિર ભાર. ભમે. એટેક; કાળ અનંતા ઘણુંએ કુટાઈ, ભમી ભવ સંસાર; કમળ કેષગત ભમર જવું ફસિ, કાળ કુંજરના માર. ભમે. ૧ કાળથી સર્વેને કરાય કેળી, અલપ નહીં અરેકાર; દેવ દાનવ તીર્થકર સાધુ, રાય રંક કીધ ઠાર. ભમે. ૨
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
