________________
૧૫
સાખી—પચ્ચાસ તક જઇ પહાંચીયા, સહા રહી અખ શેષ; ભગવત ભજ ભય વારવા, આવ્યા અવસર એશ.
1-70 3
કર્યું. શુભ તેજ કમાયે રે, ઠેકાણું ઠીક તે કરવા—મ- ૨ સાખી-ઘણી ગઢ ગણુ ઘેાડી રહી, ઘેાડા નહિ સ્થિર વાસ; ચેતન ચેત ચિત્ત ચાહીને, ખાટ ખરેખર ખાસ. મેળવવા શુભ મામેરે, પ્રાક્રમે કર કાંઇ પરવા સાખી~~~~સત ને સત્ય સુખ સાંપડે, મટશે ભવને માર; દુઃખ દાહગ્ગ સું દૂરે ટળે, સુખ મળશે શ્રીકાર. સુકૃત્યે લાલ સમાયે રે, પંચમ ગતિ પરવરવામ૦ ૪ સાખી—ભલપણું ભલું ભક્તિ ભલી, ભલેા હ્રદયમાં ભાવ; ન્હાવ લલિત શુભ લીજીયે, પૂરણ પુન્ય પ્રભાવ.
સુગુરૂ ભેદ શિખાયા હૈ, નિંદક ભવનિસ્તરવા—મ૦ ૫ ઉપર્યુક્ત કાવ્યમાં કર્તાએ આત્મરૂદનને પ્રવાહ વહેવડાવવામાં તે હદ જ કરી છે ! આ ચતુર્થ ભાગમાં નૈતિક-વાર્તાત્મક, કાવ્ય વિષયાને સારા પ્રમાણમાં ગાઠવવામાં કર્તાએ બહુજ ઝીણુવટથી કામ લીધું જાય છે, એની ખાતરી તે। પુસ્તકને તે ભાગ જોતાં સહેજે કલ્પી શકાય તેમ છે. જ્યાં કાવ્યના કલ્લોલાના મહાસાગર હેરાતા હેાય ત્યાં એ–ચાર કાવ્યાના *વેાટેશને ” લેવાથી શું ?
છઠ્ઠા ભાગમાં
"3
("
""
પાંચમાં ભાગમાં કર્તાએ- વીતરાગ વર્ણન, સાધુ સન્મિત્ર અને સાતમા ભાગમાં શ્રાવક સન્મિત્ર વિગેરે ધાર્મિક વિષચેાથી ભરપૂર એવા “ કપૂર કાવ્ય કલ્લોલ ” નામના અહેાળા કાવ્ય સમહ તથા આગમના સારરૂપે ગુંથાએલા ઉપદેશાત્મક ગદ્યપદ્ય સંગ્રહ જનતાને અપવામાં મુનિશ્રી લલિતવિજયજીએ બહુ શ્રમ સેવ્યા જણાય છે. વૈરાગ્ય પદેશિક—નૈતિક-કાવ્યે તેમજ આત્માને પ્રેરણાત્મક સુંદર લેખાના બહેાળા સમુચ્ચય જનતાને પીરસવામાં જરાયે કૃપણુતા દર્શાવી નથી, તે તે કાવ્યાને વાંચકાએ સારા પ્રમાણમાં છુટથી લાભ લઇ કર્યાંના પ્રયાસને સફળ કેમ ન અનાવવા ?
ખીજું કર્તાએ જે પ્રેમભાવથી મારા ઉપર પ્રેરાઇ આ આમુખ લખવાની મને જે સુંદર તક આપી છે તે ઉપકારની નોંધ અત્રે અસ્થાને નહિ લેખાય.
કાર્તિક શુદ્ધિ પૂર્ણિ માં
શા ફુલચંદ ડાહ્યાભાઇ—સમા.
સં. ૧૯૮૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org