________________
*
: ૨૪ : ધણી વિના ધરળ-એકજ શિરે હોય એજ, પાંચ થાય પ્રમાણ;
સાત સહિયારી સાસુની, ઉકરડે માકાણ. અજાયું ને અંધ–આવડ વિના અનેકથી, ઠીક કામ નહિ થાય;
જ્યાંઝાઝજુવતી મળે, વેતર તે વંઠાય. એકજ વચની-શાહણનેસિંહ વ્યસન, કેળ ફળે એકવાર
તેલ તોરણ હમીર હઠ, વળી ને બીજી વાર. આપ સમ બળ આપ આપનું સાધવા, બને પુર બળવાન;
નહિ– આપ સમુ કે બળ નહીં, જળ નહિ મેઘસમાન. એક રહી શકે–સર્પ સંગે બે નવ રહે, એક દરે એક ઠાર;
એમ સું એક મ્યાનમાં, ટકે ન બે તલવાર. સંતોષ વિના ગોધન ગજધન વ્યાજધન, હાય રત્નધન ખાણ; - નકામું– જબ ન મીલ્યો સંતોષધન, સબધન ધૂળ સમાન. કરે તે ભોગવે—સંબંધી અથે પણ કરે, પોતે જે જે પાપ;
જોગવવું તે ભાગ્યમાં, અંતર જાણે આપ. રાજનું પ્રમાણ–નિમિષમાત્ર લખજોજને, ફરે ફેર જે દેવ;
તે છ માસ હું ચાલતાં, પાવે રાજ સ્વમેવ. તે બીજુ પ્રમાણુ–સહસભાર સધર્મથી, નીચે ગોળ નખાય;
છમાસ દીન યામ ઘડી, આવે રાજ અંકાય. તે ત્રીજુ પ્રમાણ-સ્વયંભૂરમણ સમુદ્રને, આર પાર ઉતરાય;
એહથી એક રાજનું, માગું માન ગણાય. ભારનું પ્રમાણુ—તિકોડ અડલખ બાર સહસ, નવ સત્તાણું સંગ; ( ૩૦૮૧૨૯૭ ) તેટલા મણનો ભાર તે, કહ્યોજ કામ પ્રસંગ. વળી કેાઈ ઠેકાણે –૩૮૧૭૨૯૭૦–૩૮૧૧૧૧૭૦ આમ બે પ્રકારે સંખ્યા છે–ગીતાર્થગમ્ય-(પ્રશ્નોત્તર પ્રદીપ). ક્ષાયણ પ્રમાણુ–એકવીશ અડ સીતેર ગજ, તે રથ તેહ તોખાર;
(૨૧૮૭૦૦) પાંસઠ સહસ છસો દશ, એહના એમ સ્વાર. (મહાભારત) એકલખ નવ સહસ ને, ત્રણસો ને પચ્ચાસ
પાયદળ બળ પરૂપીયું, યહું માપે ખાસ. મહા લોયણું–દશ દશ લાખ ગજ ઘડા, ત્રીશલાખ રથ જોડ; (બીજે આમ છે) લખ દ્ધા પદાદિ સંખ્યા, કહી છત્રીશ કોડ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
