________________
२२६
गुजराती भाषानी उत्क्रान्ति
ऊगती गुज०
अन्नहिं भद्दवउ । १२ ।
हिअडा ! फुट्टि तड त्ति करि
कालक्खेवें कोई | १४
एह कुमारी एहो नरु । १६
अम्हे थोवा रिउ बहुअ
२६७
कायर एम्व भणति I
पुत्तें जाएं कवणु गुणु
अवगुणु कवणु मुएण । जा बप्पीकी मुंहडी
चंपिज्जइ अवरेण । ३५ जेवड अंतरु रावण - रामहं तेवड अंतरु पट्टण - गामहं
। ४६ पियसंगमि कउ निद्दडी पिहो परोक्खहो केम्व | मई बिन्नि वि विन्नासिआ निद्द न एम्व न तेम्व | ४९ कहिं ससहरु कहिं मयरहरु कहिं बरिहिणु कहिं मेछु ।
चालु गुज० अन्ये भादरवो । हैडा ! फूट तड करी कालक्षेपे कां ।
Jain Education International
एह कुमारी एह नर ।
अमे थोडा रिपु बहु कायर एम भणे छे- कहे छे । पुत्रे जाये कोण गुण अवगुण कोण मुये । जो बापुकी भोंयडी चंपाय अवरें । जेवडुं आंतरुं रावण - रामनुं तेवडुं आंतरुं पाटण - गामनुं ।
प्रियसंगमे क्यांथी नींदरडी प्रिय परोक्षे केम | में बन्ने बी वणसाव्या - वणसाड्या नींद न एम न तेम । कहीं शशधर कहीं मकरधर कहीं बरिहिण कहीं मेह
२६६ भाषानुं 'कां' अने प्रस्तुत 'काई' बन्ने समानार्थक छे. मारवाडीमां तो 'कां' नो अर्थ 'कांइ' पद बतावे छे.
२६७ 'भणंति' क्रियापद 'कहे छे' अर्थने सूचवे छे, वर्तमान भाषामा 'भण ' नो अर्थ 'भणवुं ' थाय छे त्यारे मराठीमां तो तेनो 'कहेतुं' अर्थ ज प्रचलित छे : भणम्हण - म्हणणें.
२६८ जुओ टि० २६५.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
