________________
२१६ गुजराती भाषानी उत्क्रान्ति
(४४) तद्धितप्रत्यय ८-४-४२९ कोई पण नामने स्वार्थमां अ, अड, उल, ८-४-४३० अड-अ, उल्ल-अ, उल्ल-अड-उलुड प्रत्ययो
लागे छे. अ—करालिअ+अ-करालिअअ (करालक-कराल) अड—दोस + अड-दोसड ( दोष-दोषडा) उल्-कुडी + उल्ल-कुडुली (कुटी-कोटडली-कोटडी) अड-अ-हिअअ+ अडअ-हिअडउ. ( हृदय है९) उल्ल-अ-चूडा + उल्लअ-चूडुल्लअ (चूडलो) उल्लड-बल + उल्लड-बलुल्लड (बल–बळ) उल्ल-अड-अ-बल + उल्लडअ-बलुल्लडअ ( ,, )
(४५) पूर्वोक्त प्रत्ययो लाग्या पछी नामने स्त्रीलिङ्गी ८-४-४३१ करवू होय तो तेने छेडे 'ई' आवे छे अने 'अ' प्रत्यय जेने छेडे छे तेवा पूर्वोक्त प्रत्ययो लाग्या पछी नामने स्त्रीलिंगी करवू होय तो तेने छेडे 'आ' आवे छे. ८-४-४३२
गोरडी--(गोरी)
धूलडिआ (धूली-धूड-धूडली) ८-४-४३३ (४६) उक्त 'आ' प्रत्यय लागतां पूर्वना 'अ'
नो 'इ' थाय छे. (धूलड + आ =धूलडिआ)
(४७) 'प्पण' प्रत्यय भावसूचक छे. २५३ मूळ प्रत्ययो 'अ' 'अड' अने 'उल्ल' ए त्रण छे. ते त्रणेने एकबीजामां भेळववाथी बीजा लगभग बार प्रत्ययो नीपजे छे. ते आ प्रमाणे :
१ अ-अड। २ अड-अ। ३ अ-उल्ल ४ उल्ल-अ। ५ अड-उल्ल । ६ उल्ल-अड। ७ अ - अड-उल्ल । ८ अ-उल्ल-अड। ९ अड-अ-उल्ल। १० उल्ल-अ-अड।
११ अड-उल्ल-अ। १२ उल्ल-अड-अ। २५४ भाषामां घडपण, देवपणुं, मनुष्यपणुं वगेरेनो पण, पणुं भावसूचक छे, प्रस्तुत 'प्पण' अने भाषानो पण, पणुं-ए बधा तद्दन समान छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
