________________
३७
हवे आ तरफ - तेज नगरीमां- श्रावस्ती नगरीमां ज प्रियदत्त नामे एक गृहपति रहेतो हतो, तेनी स्त्रीनुं नाम श्रीभद्रा तेने मरेलां छोकरां जनमतां. पोताने छोकरुं जीवे ए माटे तेणी मंत्रवादीओनी सेवा करे छे, [ पृ० २३] जोशीओने पूछे छे, विशेष भक्ति साथे देवोनी पूजा करे छे, तो पण तेनी स्थितिमां कोई फेरफार नहीं थयो . हवे ए वखते तेणीना प्रसूति समये त्यां शिवदत्त नामनो कोई सुप्रसिद्ध जोशी आवी चड्यो ए शिवदत्तने पेली श्रीभद्राए पूछचं के, मारी प्रजा शी रीते जीवी शके ? ए जोशीए कह्यं के, ताजा तरतना जन्मेला मरेल बाळकने तेना लोही अने मांस साथ पीसीने - वाटीने तेमां दूध नाखी खीर रांधीने तेमां घी तथा मध मेळवी ते खीरने सुसंस्कृत एटले सरस रीते मसालेदार बनावीने जेना पग धूळथी खरडायेल छे एटले जे फरतो फरतो भिक्षा माटे आवतो होय तेवा सारा कोई तपस्वीने ए खीर बहुमानपूर्वक वहोराव एटले ए वीरवडे एवा उत्तम तपस्वीाने भोजन कराव तो तने स्थिर प्रजा जनमशे. पण ए ध्यान राखजे के ज्यारे ए तपस्वी भोजन करी चूके अने पोताने स्थाने जाय त्यारे तारा आ घरनुं बारणं फेरवी नाखजे. जो ए तपस्वी जाणशे के तें एने मनुष्य मांसवाळी खीर आपेल छे तो ते तारुं घर बळी जाय एवो शाप आपशे अने तारुं घर बळी जो श्रीभद्राए आ वात स्वीकारी अने जोशीए जेम कहेल हतुं ते बराबर कर्तुं अने भोजन करीने तपस्वी गया पछी घरनुं बारणं पण बदली नांखवानुं नक्की करें. हवे ते दिवसे न श्रीभद्राए मरेला बाळकने जनम आप्यो पण पछी ते पेला जोशीना कया प्रमाणे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
