________________
२२
[पृ०१४ ] ए बखते बारणाना भागनी अंदर संताईने बेठेला गोशालके ए घरमाथी बहार नीकळती विद्युन्मतीनो चाळो करीने स्पर्श कर्यो. एथी विद्युन्मतीए सिंहने कह्यं के, आर्यपुत्र ! अहीं मने कोईए पण स्पर्श कर्यो. आ सांभळीने सिंह पाछो वळयो अने गोशालाने हाथथी पकडीने कां के, अरे, तुं लुच्चाईथी अमारां अनाचारोने जुए छे, में घांटो काढीने पूछयुं छतां 'अहीं हुं रहुंछु' एम जवाब देतो नथी. ए रीते तेने सारी रीते फटकार आपी लाकड़ीओ मारीने तेने सारी रीते पीट्यो अने पछी ते सिंह पोताने स्थाने गयो पछी
गोशाळक जिन भगवानने कहेवा लाग्यो के, तमारा देखतां कोई पण कारण विना मने एकलाने पीटवामां आव्यो अने निठुर रीते सारी रीते गूंदवामां आव्यो. १.
मने पीटनार पापीनुं तमे थोडुं पण निवारण करता नथी. मने मारवा माटे उद्युक्त थयेल मनुष्यनी तमे गुरुजनो थइने उपेक्षा करो ए शुं योग्य छे ? २.
हवे भगवानना शरीरमा रहेलो सिद्धार्थ गोशालक ने कहे छे के, रे दुष्टशील ! जो तने पीटवामां आग्यो होय ते बात साची ज होय तो ते शुभ समाचार गणाय अथवा सुखसमाचार गणाय. ३.
तुं ए बहार निकळती स्त्रीने कई पण निमित्त विना शा माटे अड्यो ? जेम अमे अहीं लीन थईने हल्याचल्या विना रहीए छीए तेम तुं पण घरनी बच्चे रहेलो चाळा कर्या वगर लीन थइने केम रहेतो नथी ? ४.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org