________________
મ. મ. ૮ શ્રી કુમારપાળ રાસ.
૧૭૮ કેતા ભીતિ ભૂમિં રહ્યા, કેતા મુંગા મરણ કેતા ને વિષધર વઢઈ, કહે તિહાં કેહનું સરણ ૪૨ કેતા વાઘ મુખે પડયા, કેતા સિરિ ઘૂલીકેટ; કેતા નર સુતા રહ્યા, ઢું બાંધી પુણ્ય પિોટ. કેતા નર લૂકી મૂઆ, કેતા સુલી સરેગ; કેતા ગજદંતે મૂઆ, તિહાં સિંહા સાધન ભેગ. ૪૪ કેતા નર દેવે છલ્યા. તાટે ગયા પ્રાણ; કેતા નર બહિર મર, સુંણવું કિહાં વખાણુ. અનેક મરણ એહવા અછે, ચેત આતમ સાબિં; તેણે કારણે અવસર લહી, પુણ્ય કરે નિજ હાર્થિ. ૪૬ તનુ ધન વન બલ છતાં, ચેતણહારા
ચેત. નહિ કરિ રાવણની પરઈ, પશ્ચાતાપ રણ ખેત. ૪૭
કવિત, નમિ બલી બાહે ધર્યો, ગ્રહીઅ પાતાલ લેકથી; નમિં મીચનિ દાલિંઅ, લેક છુટત ો કથિં, શશી કલંક નહુ હર્યો,. સુરથીત તાપ ને વાર્યો; ભણે રાવણ નંબઈ, સેસ સિર ભાર ઉતાર્યો. રણભૂમિ પ રાવણ કહઈ, વ્યયસકતિ સચૅ અબહીકીન, પરતાપ-વઢવી પરપંચી નર. પડિ દાઉ ચુકઉ મતિ. ૪૮
દૂહા. પડઈ દઉ ચૂકઈ નહી, સુપુરૂષ કુમર નરિક પુન્ય કાજ કરતો સદા, હઈડઈ હેમ સૂરિ. ૪૮
ચહપાઈ. શ્રીગુરૂનામ જપત રાય, લોકવ્યવહાર રાખઇ તસ ડાય; પ્રતાપલલ તેથી તેણીવાર, દેવરાજ તસ કર્યો વિચાર. ૫૦
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
WWW
