________________
ઋષભદાસ કવિ કૃત
આ. કા.
પુણ્ય વિના પર ઘરિ રલે, દત્ત વિના દુખ હોય; તેણુઈ કારણિ નર સાંભલો, કૃપી મ થા કય. ૧૦૦ કૃષી તે ધન મેલીઈ, જે કલિ મરણ ન હોય; લખમી બાંધી પિટલાઈ, સરગે ન પહુત કેય. કાયર ખાંડું કૃપણ ધન, કડુઆઈ લીંબ ફલાઈ; વાંઝિ અસ્ત્રી નઈ રન ફૂઓ, એ પંચ ખૂરી મૂઈ. કૃપી ઘરિ માંગણ ગયે, જાણું આવી ધાડિ; બીહકઈ નિર્ગુણ નાસતા, મુકું તે માંથું ફાડી. ૩ યાચક જન કીર્તિ કરઈ, કિરપી વગઈ બાણ; હાઈ તિહાં હમતિ હુઇ, આસણ ગયા પરણ. વાંઝિણું પુત્ર પ્રસવઈ નહીં, સાંઢ સરઈ નહીં નાથ; તિમ કિરપી અવતારમાં, ઉચે ન કરઈ હાથ. કરપી કાં તું જનમીએ, જો તે કાંય; કુલ કીરતિ કડકા કરી, મુઓ સે જીવંતાય. ૬ તુરી પલાણુતાં પરખાઈ, અસ્ત્રી પરખીઇ અનાથી; જાતિ જીભ પરખાઈ, કૃપી બેલ સુ સાત. ૭
5
ઉચિ ,
ચઉપઇ.
૮
ધરિ આવઈકો ભૂખ્યત ભાટ, તવ તેહનઈ દેખાડઈ હાટ; હાદિઈ આવઈ ભાખ્યત ભાટ, તવ તસ ઘરિ દેખાડઈ સેય. પર ઘરિ પ્રીસણુ પૂજે હાથ, પુણતણું તે ભાંજઈ વાત; ભોગલ ભીડી દિઈ બારણું, ઘરિ લાવઈ ભુડું સારું ૧ જાતિજ ભાઈ. ૪ જાચક, ૩ જાચક હેય.
છે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
