________________
૧૫ર
ભદાસ કવિ કૃત
આ. કા.
ખર ઉંટ અસવાર જ થાય, ચઢી સોય દખણ દસ જાય; અસ્તું સુપન નર દેખાઈ સોય, ચેડાં કાલિ તસ ભણુજ હોય. ૭૧ સરસ વસ્ત ને ધૃત તેલ, અંગ વિલેપન કરવઈ છેલ: તે તેનઈ વલી વાંકે જય, મરણ લહઈ નર નિઈ સય. ૭ર રાતાં ચીયર પહધરી નારી, રક્ત વિલેપન હાથિ વિચારી; કલાં ચીવરે કાલાં વિલેપ, સહમુંમિલઈ કર જમઘરિ એપ; ૭૩
લાં વસ્ત્ર સ્ત્રી પહઇરી કરી, વેત વિલેપ હાથિઈ કરી; સુપને સંતાં દેખઈ અમ્યું, સઘલઇથી ધન આવઈ ધર્યું. ૭૪ નિદાવસિ નર આખો મિલિ, કેક પુરૂષનઈ બાંધી વલી; તેહનઈ પુત્રતણું ફલ જઈ પણિ તેહનઈ ઉંચલવુ પડઈ. ૭૫
હાલ.
તે ગિઆ ભાઈ તે ગિરૂઆ—એ દેસી-રાગ આશાફરી.
નંદનકું ત્રિશલા દૂલરાવતી—એ દેસી. ઘેલ સર્ષ નઈ જીમણુઈ હાથિ, સૂપનઈ ડસતે દેખઈરે; દસમઈ દિવસ તે સહસ સેનૈયા, ગણિ લિઈ તસ લેખઈરે. . ૭૬
, સુપન વિચાર સુણે નર સહુઈ આંકણી. ઊંચ પંખી નઈ કુરકુટી, સુપનઈ બાંધી જાગઇરે; સોય સુકુલની પાંઈ કન્યા, કર્મ ગલી ભાંગરે–સુ. ૭૭ સૂર શશીનું મંડલ દેખાઈ હઈડઈ હર્બ ન ભાયરે; વ્યાધિ રેગ તસ દૂરિ પલાઈ, દેહ કનકમય થાયરે–સુ. ૭૮
૧ નર.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
