________________
હીરગુરૂ પ્રશંસા
( ૧૧ ) શેખ કહે એ સાચી વાત, ધર્મ વચ્ચે મુનિ સાતે ધાત; વાબુ બીજ ખેતર કરસણું, શેખ હુએ સમક્તિને ધણી.૧૫
( દુહા. ) સમક્તિ પાપે શેખજી, હીર પ્રસં ત્યાંહિ;
કર ગ્રહી તેડી આવીએ, અકબર બેઠે જ્યાંહિ. સંવત સોળસુપરિં કહ્ય, વર ઉગણમ્યાલ; જેઠ વિદિ તેરસિ દિને, ભેટયે નર ભૂપાળ,
(ઢાળ-મનભમરાની–દેશી ) દેખી અકબર હીરનિ, મને હરજી
એ કઈ પંચંમ ભેદ, પેગંબર સરખેજી. છઠ્ઠા ક૫ દ્રુમ સહી, ખુદાકા પ્યારાજી;
સાચા એહ ફકીર, ધન્ય અવતારાજી. છત્રીસ ગણધર ગ૭પતી, ધરી રૂપે;
ખુસી થયે સુલતાન, દેખી સ્વરૂપેછે. પ્રેમિ પૂછે પાતશા, કુશલ હઈ તમકુંજી;
ખુશી હે તુમ મન માહિ, નિવાજે હમકું. સુખ ભરી પિંડે આઈઆ, દીદાર દીનાજી;
મેઘ પરેિ ઉપગાર, હમકું કીનાજી. હીર સુખી તુમ હો ભલે, મત દલગીરેજી;
હમ દુવાગિર મર્દ, તુમહા પીરાજી. હીર કહિં દુખ નહિ કછુ, સુખેં ચાલે; - ભય નહિં જ તુમ માંહિ, પલ્લે નવિ ઝાલેછે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org