________________
૧૪૧
શ્રી શત્રુંજ્યતીર્થરાસ. ગંગા તટ પ્રાસાદ, તિહાંછન ભૂપ નમેરી; દેખી મુનિ વૈરાગ્ય, કારણ ચિત્ત રમેરી; ૧૦ નમિ વિનમિકહે સાધુ, તૈપૂર્વે જીત્યારી; હું વિદ્યાધર તાસ. સેવક ગુણકી તારી. ૧૧ રૂષભજીનેસર પામિ, નગરાદિકુ ડીરે; લીધે વ્રત સામ્રાજ્ય, સ્નેહની ગાંઠ તેડીરે. ૧૨ કિહાં હવણું છે તાત, પૂછે એમ રાજા, મુનિ કહે સુણિ ચકેશ, કહું અચરિજ તાજા. સ્વામી શ્રી પ્રદ્યાન, સારે સુર સેવારી, તિહાં આ ધરણેક, અનંત સહિત તમવારી. કર જોડી ધરણેન્દ્ર, પૂછે પ્રભુ ભારી; સહ સુર થકી અનંત, કેમ લહ્યા રૂપ ખાસોરી. હું તે અધમે એહ, ઈહથી ભવ થેરી, જાતિ તણે આહીર, મુનિ પી જેમ વૈરી. મરી નર્ક ગયે તેહ, વેદ ન વિવિધ બહીરે, તિહથી કષ્ટી વિપ્ર, થયે સુગ્રામ સહરે. તિણ પૂછયે સુવ્રતાખ્ય, મુનિભવ પૂર્વ કહેરી; તે મુનિ દીધે દુખ, પીડા કણ લહેરી. ૧૮ આરાધી જઇ સાધુ, પણ નવિરોધી જે ક્યારે; કેડે આવે પાપ, તેવા દુ:ખ લહી જેરે. મુનિ સનમને જેહ, ગતિ સ્વર્ગાદિ લહેરે, અસમાન્ય મૂલાગ્નિ જેમ, કુલ અનંત દહેરે. ૨૦ કરજેડી તે વિપ્ર, મુનિને એમ ભારે;
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
