________________
૧૭૬
શ્રીકેશરાજમુનિકૃત. કેમ જાણુઓ જાય પ્રભુજી, તેહથી એ કાજ; કરાથી એતલે પાપી, મેલવિએ દવ સાજ. ક. ૩૯ તુમ્હ સમાવિઓ શાંતિ હઈ, હુઈ વિદ્યા–સિદ્ધિ, માસ છે જતી તુમ્સ, દશે આજ પ્રસિદ્ધ ક. ૪૦ ચિરિ સગલી કહી ભાખી, જાણિયે પતિ દેવ; કુમરી હરખી તામ પ્રભુજી, ચાલીયે તતખેવ. ક. ૪૧ કુમરીયાં મુખ એહ સાંજલિ, ઈતે ભૂપાલ; લેઈ દલબલ રામ પાસે, આવી સુવિશાલ. ક. ૪૨ ઢાલ એ અઠતી સમીરે, કરણ કાજ વિરાજ કેશરાજ મુનીદ ભાખે, આ અતિડ ગાજ. ક. ૪૩
દુહા. ઉતપતીને આવીએ, લક રામીપે જામ; વિદ્યા તે આશાલિકા, દીઠે હનુમત તા. ૧ કાલી નિશા હવે જેડવી, તેહ તસ આકાર; ઘેર મહારે ડરામણ, બેલે હનુમત લાર. ૨ મતિ હણા કપિ કિહાં ચા, કરૂં આજ સંહાર; ચારા હીજે તનું તણે, તે તું જાણે સાર. ૩ તામસ મુંહ પસારી, હનુમત પયઠે માંહિ; ભીચે તબ મારી ગદા, મુકલાણો મુહ પ્રાંહિ. ૪ અભ્ર થકી આદિત્ય ચું, નીકલીયે વડવીર; આલ્હન આવી રહી, સારું રહે શરીર. ૫ તાસ કર્યો પ્રા કારવર, નગરી લંકા પાસ; ૧. ઉડીને. ૨. ગજન. ૩. વાદળમાંથી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
