________________
(ધનતીવ્રત્તાંત.)
૧૩૧ ચું કરીયે ઇહાંકણ રહ્યાં, પડ્યું તે ભેગો આપ વાલ્હા; જાણે ઘણુંએ મનમેં, પણિ નવિ દેવાય જબાપ વાલ્હા. હવેં. ૧૫ પેટી ઉપાડી સેવકે, લાગો ભાર અત્યત વાલ્હા; વખત વડું આપણુ રાયનું, દીસે છે માલ અનઃ વાલ્હા. હવેં૦ ૧૬ ઇમ કરતાં આણી તિહાં, મૂકી રાણી પાસ વાલા; રાણું દેખી તે પિટીકા, પામી મન હર્ષ ઉલ્લાસ વાહ્યા. હવેં. ૧૭ ગંગવિજય હર્ષ કરી, ભાંખી પાંત્રીસમી ઢાલ વાલ્હા; હવે ! શ્રાતાજન સાંભલે, આગલ વાત રસાલ વાહા. હર્વે ૧૮=૦૦૬
દુહા,
રાણી વિચારે ચિત્તમેં, છે કે માલ અમૂલ; રાય આર્વે નહીં જાં લગે, કરવું કાઈ સૂલ. ૧ રાય આવી જ્યારે દેખચ્ચે, સઘલ પરકર સાથ; ત્યાં પહિલાં જે કાઢીયેં, તે રહે આપણ હાથ. ૨ એહવું વિચારી મનમેં, બેડી પેટી પાસ; પરિકર સર્વે દૂર કર્યો, ઉઘાડે પિટી ખાસ. ૩ હું ઘણું તે મનમાં, રાખે છે તે નાર; સરજુ હોય તે પાયેં, જેનું લિખ્યું હેયર નિલાડ. ૪=૮૧૦
૧-કરમાં આવેલો પારકે માલ. અથવા પરકર એટલે નોકર ચાકર, વછર, પુરોહિત વિગેરેની સાથે આ સઘળું રાજા જેશે તો આપણા હાથમાં કાંઇ આવશે નહિં કેમકે તે લેકે લુટી જશે.
૨-દાસ દાસી વિગેરે.
૩-પાલમાં, ભાગ્યમાં. આજ ભાવ “શ્રીપાલરાસમાં” ચવિજયજી જણાવે છે. “ફલ તિહિજ પામિ, જિ લિ નિલાડ” ખંડ ૩ જે હાલ ૭ મી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
