________________
હ૦
શાલીભદ્ર. વીર વિહુડી બેહેની, નિસદિન રહે ઉદાસ; પીઉ હટકી કિણુ આગળરે, કાઢે મનની ભારે. ૪ વૈ૦ ઉભારે પીર તણે રે, ગંજ ન શકે કે સકજ વરની બેહેનડીરે, દિનદિન નવલી હૈદરે. ૫ વૈ૦ કુણ કહેશે મુજ બેહેનડીરે, કેહેને કહીશું વીર; વાર પરબ કુણુ મુકશેરે, મુજને નવનવ ચીરોરે. ૬ વૈ૦ કલિ અજરામર તું હરે, મુજ પુરવજે જગીશ; કિણ આગળ ઉભી રહીરે, દેઈશ એમ આશાશેરે. ૭ વૈ૦ હવે કેહને જમાડીનેરે, સફળ કરીશું ભાઈબીજ કાસ પહર વીજલીરે, હું દેખીશ ભાત્રિજરે. ૮ વૈ૦ કેહને બાંધિનું રાખડીરે, કેહને ગાઈનું ગીતરે; કુણ મુસાળો મુકશેરે, તિણ સુવિશેષ સચિતરે. ૯ વૈ૦ એક ઘડી પણ તેહનીરે, કઠિન વિરહ ખગધાર;
તે જામિણ જાયા પહેંરે, કિમ જાશે જમવારે. ૧૦ વૈ૦ દુહા. મુહ મચકેડી તિણે સમેં, બેલે બોલ રસાલા
સાહસિક શિર મુગટમણિ, ધ ધીંગડ માલ. વલિ વલિ વીરે દોહિલે, ન્યાય તિણે દિલગીર; પણ કાયર શિર સેહ, શાલિભદ્ર તુજ વીર. આરંભ્યો તેહને સફળ, જે કરી ઘાલે પાર; પાણીવળ માંહીં પેખતાં, થાયે અવર પ્રકાર. પ્રેમ મગન તે કિમ રહે, મન ઉપાડ્યો જ
આગળ પાછળ છોડ, દિશી વિમાસણ તાંહ. હાળ. મુનિવર વિહરણ પાંગુયાજી, એ જાતિ,
બેહેન રહી ન શકી તિજી, સાંભળી પ્રીતમલ, સું અવહેલો માહોજી, એણપરે વીર નિલ, ૧ મેહરા પ્રીતમ તે કિમ કાયર હોય;
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
