________________
ગુરુના ગુણ રૂપી રત્નો વડે, મંડિય શરીર-શોભિત છે શરીર જેનું, બહુપડિપુના-ઘણી પ્રતિપૂર્ણ થઈ છે, પરિસિ-પ્રહર, રાઈઅ-રાત્રિક.
અર્થ - ગુરના ગણ રૂપી રત્નો વડે શોભિત છે શરીર જેનું તેવા હે જયેષ્ઠ આર્યો. હે શ્રેષ્ઠ ગુરુ ! આજ્ઞા આપો, રાત્રિનો પહેલો પ્રહર ઘણો પ્રતિપૂર્ણ થયો છે એટલે, રાત્રિ સંબંધી સંથારામાં રહું? (શયન કરું?)
અણુજાણહ સંથાર બાહુવહાણેણ વામપાસે I આજ્ઞા આપો સંથારાની હાથના ઓશિકા વડે, ડાબા પડખા વડે કુક્કડિપાયપસારણ અંતરંત પમસ્જએ ભૂમિ || કુકડીની જેમ પગ ઊંચા કરીને શ્રમ લાગે તો પ્રમાર્જન કરે ભૂમિને
શબ્દાર્થ – બાહુવહાણ-હાથના ઓશિકા વડે, વામપાસેણ-ડાબા પડખા વડે, કુક્કડિયપાય પસારણ-કુકડીની જેમ પગ વિસ્તારીને, અંતરંત-શક્તિ ન હોય તો, પમજ્જએ-પ્રમાર્જીને.
અર્થ - હાથનું ઓશીકું કરીને, ડાબે પડખે કુકડીની જેમ પગ ઊંચા રાખીને અને શ્રમ લાગે તો ભૂમિને પ્રમાજીને સંથારાની (પગ લાંબા કરીને શયનની) અનુજ્ઞા આપો.
સંકોઈએ સંડાસા, ઉવદ્યુતે ય કાપડિલેહા ! સંકોચન કરતાં સાંધાને (સાથળ વગેરેને) પડખું બદલતાં કાયાનું પડિલેહણ કરવું. દબ્લાઈ ઉવઓગ, ઉસાસ નિરંભણા લોએ II દ્રવ્યાદિના ઉપયોગને કરવો, શ્વાસોચ્છવાસ રૂંધી સ્વસ્થ થઈ જુએ.
શબ્દાર્થ – સંકોઈઅ-સંકોચન કરતાં, સંડાસા-સાથળ વગેરે સાંધાને, વિર્દ્રતપડખું બદલતાં, કાપડિલેહા-કાયાનું પડિલેહણ, દવાઈ-દ્રવ્યાદિ, ઉવઓગં-ઉપયોગ, ઉસ્સાસનિર્ભણાલોએ-શ્વાસોશ્વાસ રૂંધીને જુએ.
અર્થ - અંગોને સંકોચ કરતાં સાંધા (સાથળ વગેરેને) પ્રમાર્જીને બદલવાનું પડખું તથા પડખું બદલવાની જગાને પ્રમાર્જન કરવું. દ્રવ્યાદિનો ઉપયોગ કરીને (દ્રવ્યથી હું કોણ છું? ક્ષેત્રથી ક્યાં છું? કાળથી હમણાં કયો સમય છે? અને ભાવથી મારું શું કર્તવ્ય છે? ઇત્યાદિ વિચારીને નિદ્રા ન ઊડે તો) ઉવાસ રોકીને સ્વસ્થ થઈ જુએ.
જઈ મે હજ્જ પમાઓ, ઈમરૂ દેહસિમાઈ રણીએ ! જો મારો થાય પ્રમાદ (મરણ) આ દેહને આ રાત્રિમાં આહારમુહિદેહં સવ્વ તિવિહેણ વોસિરિ II આહાર ઉપધિ અને દહને સર્વને ત્રણ પ્રકારે વોસિરાવું છું.
શબ્દાર્થ – જઈ-જો, મે-મારું, હુજ્જ-થાય, પમાઓ-મરણ, ઈમસ્ટ-આ, દેહસ્સશરીરનું, ઈમાઈ-આ, રયણીએ-રાત્રિમાં, આહાર-આહારને, વિહિ-ઉપધિને, દેહ-દેહને.
RURURURLARARASRUDURURSAURURAWAVAARBARA ૨૧૨ દ્રવ્ય પ્રતિમાને ભાવ પ્રતિમા કેવી {તે બનાવશો ?
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
