________________
શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથાય નમઃ | શ્રી તારક ગુરૂદેવાય નમઃ |
(પ્રસ્તાવના)
ગુણી અને ગુણાનુરાગી, મુક્ત વિચાર રૂપી ગગનમાં વિચરનારા, જંગમ વિદ્યાપીઠ એવા પૂ.ગુરુદેવ ગઈસાલ અમદાવાદ જૈન સૌસાયટીમાં ચોમાસું હતા. ચોમાસામાં ગામ નાના આંસબીયાના નિવાસી કુલીનભાઈ મોરારજી ગાલા તથા કલ્યાણજી લાલજી નંદુ કચ્છમાં પધારવા માટે વિનંતી કરવા આવ્યા. પહેલાં તો પૂજ્ય ગુરુદેવે ના પાડી, પરંતુ તેમણે કહ્યું કે કચ્છ ઘણા સમયથી મેઘરાજાથી વંચિત છે.
આપ ત્યાં પધારો અને અઢાર અભિષેક દ્વારા કચ્છની ઘણા વર્ષોની તરસી ભૂમિને હરિયાળી બનાવો. અને મૂંગા પ્રાણીઓને બચાવો. પૂજ્ય ગુરૂદેવ તો કરુણાના સાગર! પોતાના માટે નહીં પણ જીવોના માટે બધું જ કરવા તૈયાર. આમ તેમના અત્યાગ્રહને લીધે કચ્છમાં આવવાની હા તો પાડી પણ ચોમાસા પછી શંખેશ્વરજી આવતાં તેમની તબિયત ઘણી બગડી ગઈ. શ્રાવકો શંખેશ્વરજીમાં ફરી વિનંતી માટે પધાર્યા. ત્યારે તબિયત ઘણી નાદુરસ્ત હોવા છતાં જીવો પરની કરુણાને લીધે કચ્છનો દુષ્કાળ દાદાની કૃપાથી દૂર થાય એ ગણતરી અને તેમના દરેક કાર્યમાં તન, મન અને ધનથી સાથ આપનાર મોરારજીભાઈ તથા કલ્યાણજીભાઈ
તરફના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
