________________
૮) ગયા.સમય વીત્યો. રાણીએ પુત્રને જન્મ આપ્યો. રાજાના હર્ષનો કોઈ પાર નથી. પુત્રનો જન્મોત્સવ ઉજવે છે. હવે છઠ્ઠીના દિવસે વિધાતા લેખ લખવા આવે છે. મંત્રી કુંવરના પારણા પાસે જાગતો બેઠો છે. દેવીની આરાધના કરેલી છે તેથી મંત્રી દેવીને લેખ લખતાં જુએ છે. લેખ લખીને દેવી જેવાં પાછા ફરે છે ત્યાં મંત્રી તેમનો પાલવ પકડે છે. અને પૂછે છે કે લેખમાં શું લખ્યું તે મને જણાવો. દેવી કહે છે કે આ છોકરો ર૦ વર્ષનો થશે ત્યારે રાજા-રાણી બને મૃત્યુ પામશે. રાજ્ય દુશ્મનો પડાવી લેશે. અને પુત્રની પાસે ફકત એક ઘોડો, દોરડું અને કુહાડો આ ત્રણ ચીજ રહેશે.દેવી ચાલ્યાં ગયાં. આ ગુપ્ત રહસ્ય મંત્રી પોતાના જ મનમાં સંઘરીને રાખે છે. વખતને વીતતાં શી વાર ! સમય તો પાણીના રેલાની જેમ વહી રહ્યો છે. સુખના દિવસો જલ્દી પસાર થઈ જાય છે. જોત-જોતામાં ૨૦ વર્ષ પસાર થઈ ગયા. રાજારાણી બને મૃત્યુ પામે છે. હવે દુશ્મનો ચડી આવે છે. રાજ્ય પડાવી લે છે. મંત્રી પણ રાજ્ય છોડીને સંન્યાસ સ્વીકારે છે... કર્મરાજાનો ફટકો
આ બાજુ કુંવરના હાથમાં એક ઘોડો, દોરડું અને કુહાડો જ રહે છે. તે લઈને કુંવર ત્યાંથી ભાગી નીકળે છે. એક વખતનો રાજકુંવર આજે ભટકતો ભિખારી બની ગયો. કર્મરાજા કયારે કોને બેહાલ બનાવશે તે કહી શકાતું નથી. તેવા સમયે ધર્મ જ સાથ આપે છે. આ કુંવર ઘોડો લઈને રોજ જંગલમાં જાય છે અને લાકડા કાપીને તેનાથી પોતાનું ગુજરાન ચલાવે છે. મંત્રી ખૂબ ચાલાક હતો. તે કુંવરની પાસે પહોંચ્યો અને કુંવરને કહ્યું કે આજે સાંજે તું ઘોડો, દોરડું, અને કુહાડો ત્રણ વેચી નાખજે. કુંવર કહે છે પણ મારી આજીવીકાનું સાધન જ આ છે. એ વેચી નાખું તો હું કરું શું ? સંન્યાસી કહે કે તું ચિંતા ન કરીશ હું કહું તેમ કર, કુંવરે લાકડાની ભારી સાથે ઘોડો, દોરડું અને કુહાડો વેચી નાખ્યા. સારા પૈસા મળ્યા. તેમાંથી તેણે સારી ખાવાપીવાની અને પહેરવાની ચીજો ખરીદી. રાત પૂરી થઈ અને સવાર થયું ત્યાં તો આંગણામાં ઘોડો, દોરડું અને કુહાડો આવીને પડયા છે. આશ્ચર્યસહિત એ ત્રણે વસ્તુ લઈને જંગલમાં જાય છે. સાંજે એ ત્રણે વેચી નાખે છે. સવારે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org