________________
૩૧૫
(૭) તારા સઘળાય મનવાંછિતને દેનારે આ શરણાગતિને ભાવ જે અડેલ રહી જાય, છેલ્લા શ્વાસમાંય એ ભાવ ઘુંટાતે રહે તે આ વિશ્વમાં તારા જેવો ભાગ્યવાન આત્મા કેણ હશે સંતને પણ તારા ભાગ્યની ઈર્ષા થશે. હવે વેદના ઊભી રહે, બેસી જાય કે મરી જાય તેની ચિંતા ન કર, શરણના ગાનમાં કયાંય પણ ભંગાણ ના પડે. એના તાનમાં મનનો તાર ન તૂટે, એને શરણની મસ્તી જરા પણ ના નંદવાય એની જ તકેદારી રાખ. સ્વજને સાથે બીજી વાત ના કરીશ, માત્ર બતાવજે દેવાધિદેવના શરણને ધર્મ. સહુને કહેજે શરણું સ્વીકારજે તારક દેવાધિદેવનું
વિષય વાસનામાં ભાન ભૂલા બનીને જીવનની કોઈ પણ પળમાં આ શરાણું બેશે નહિં. ઉલટું એમ થવું જોઈએ કેમને તો આટલી વેદનામાંય કોણ જાણે કેવી અનેખી મસ્તીને અનુભવ થાય છે. આખા જીવનમાં જે ન મલ્યું તે મરતાં મરતાં પણ મળી ગયું. ઉપાશ્રયમાં ન મલ્યું ને છેવટે માંદગીના બિછાને પણ જડી આવ્યું. હવે તે એ ભાવ જ મારું જીવન છે. એના જીવનમાં કાયાના મતની હું પરવા કરનાર નથી.
(૮) આ પીડા તે કર્મશત્રુના કચરઘાણ લાવનાર ધર્મરાજની અક્ષૌહિણી સેના છે. એને તે ઇન્કાર હોય જ નહિં. પીડા સામે ચાલી આવી તે હવે વધાવી જ લેવાની.
આત્મન સત્વશાળી બન, હવે શરીર ઉપર મુચ્છિત ન થા. સ્વજનેમાં મુંઝાઈ ન જા, તારે ગમે ત્યારે એકાએક બધુએ મૂકીને ચાલ્યા જવાનું છે એ વાતને પળભર પણ વિસરી ન જા. કાયા પડે તે પહેલાં અનંતાનંત કર્મોને ભોંયભેગા કરી દે. અને કાળા કુસંસ્કારની જડ ઉખેડી નાખ આ એક દિવસ પડી જનારી કાયાને લેવામાં કશી મજા નથી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
