________________
૩૩
આણે મમતા ને માને છે મેજ, પાપનાં પોટલા બાંધે છે રાજ નથી ખબર જે વળે છે ઘાણુ, આવશે ઉદય એ સહુ જાણુ. ૪૨
પૃથ્વીનાં પેટ ખાદીને ફોડયા, નદી સરોવરનાં નાકા તાડયાં આરભ કીધા . અગ્નિ સવાયા, તે દિનથી તુ' દોષે ભરાયા. ૪૩ વાળ્યા ઘાણુ મેં પૃથ્વી પાણીના, વાળ્યા સાથે વળી ત્રસ પ્રાણીના અગ્નિ આરંભ પાપ છે કેવુ', સૂત્ર મધ્યેથી વાંચીને લેવુ. ૪૪ અગ્નિ થકી તા છકાય, હણાય તેમાં તે પાપ મોટુ' ગણાય, એમ સમજીને કરે! રખવાળ, જીવ માત્રની કરે સંભાળ. ૪૫ પવન ખાવાને કરે સહુ સેજ, છાંટે પાણીને માણે છે. માજ, પવન ખાવાને પંખા પણ જુવે પછી બેઠો માં વાળીને વે.” હું
વૃક્ષનાં વૃંદ વાયા છે ઘણા, છેદ્યાં ભઘાં ન રાખી મા. કાપી મેળી ને કુટો જ કીધા ઝેરના પ્યાલા હાથે લઈ પીધે.૪૭
જૂઠું વદીને થયા તું રાજી, ધર્મગુરૂના સમ ખાધા પાજી, શ્વાન બાપડાં તું થકી સારાં, તેથી કામ તે તારા નડારાં,૪૮
ચારીતણા તે માલ તુ રાખી, જાણજો પેટમાં ગઇ છે. માખી ચાર દિવસને જાણજે ચટકો જેવા ગાનમાં વીજળીના લટા.૪૯ વળી પતંગના રંગના પટો કુણા કકણને વાગે જેમ ઝટકા, ધન ધરા ધામ નથી રે તારા, ખાત્રી કરે છે તું મારાને મારા ૫૦
કુટુંબ કબીલો ધન સુખ દારા અંત સમે સમજ્યે સહુ ન્યારાં, માત તાત ને સહે દર બહેન, પડે નહે જેને તુ વિના ચેન. ૫૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
