________________
३४
सुत्तं गामं महोघो व मच्चु आदाय गच्छति ॥ पुप्फानि हेव पचिनंतं व्यासत्तमनसं नरं। अतित्तं येव कामेसु अन्तको कुरुते वसं ॥
वृकीवोरणमासाद्य मृत्युरादाय गच्छति ॥५० २८८ संचिन्वानकमेवैनं कामानामवितृप्तकम् । व्याघ्रः पशुमिवादाय मृत्युरादाय गच्छति ॥ ० २५८ पुष्पाणीव विचिन्वन्तमन्यत्र गतमानसम् । अनवाप्तेषु कामेषु मृत्युरभ्येति मानवम् ॥ संचिन्वानकमेवैनं कामानामवितृप्तकम् । वृकीवोरणमासाद्य
मृत्युरादाय गच्छति ॥ ० ५33 यथा मधु समादत्ते रक्षन् पुष्पाणि षट्पदः । तद्वदर्थान् मनुष्येभ्यः
आदद्यादविहिंसया ॥ -(दुर्योधन प्रत्ये विदुरना पहेश) જેમ વસ ઘેટાને લઈ જાય, તેમ મૃત્યુ ઉપાડીને ચાલ્યું જાય છે. સંચય કરતાં જ એને કામોથી તૃપ્તિ નહિ પામેલાને જેમ વાઘ પશુને લઈ જાય તેમ મૃત્યુ ઉપાડીને ચાલ્યું જાય છે. જાણે કે ફૂલેને ન વીણતો હોય જેનું મન બીજે રહેલું છે, એવા તેને કામભેગો નહિ પ્રાપ્ત થતાં
यथा पि भमरो पुप्फं वण्णगंधं अहेठयं। पलेति रसमादाय एवं गामे मुनी चरे॥ पुण्यवर्ग, ४-५-६
મૃત્યુ ઉપાડીને ચાલ્યું જાય છે. સંચય કરતાં જ એને કામેથી તૃપ્તિ નહિ પામેલાને જેમ વસે ઘેટાને લઈ જાય તેમ મૃત્યુ ઉપાડીને ચાલ્યું જાય છે. જેમ મધ લે છે બચાવતો ફૂલેને ભમર તે પ્રમાણે ધનને મનુષ્યો પાસેથી લેવું જોઈએ અહિંસાપૂર્વક.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
