________________
કેવલિભક્તિવ્યવસ્થાપનાસિંશિકા/શ્લોક-૨૦-૨૧ પર્યાયને પામે છે, તેમ દર્શનાવરણકર્મના ઉદયથી પરિણત એવો આત્મા ભક્તિના નિમિત્તને પામીને નિદ્રાના પરિણામને પામે છે, માટે દર્શનાવરણ કર્મ નિદ્રા પ્રત્યે ઉપાદાનકારણ છે. ૨૦ શ્લોક :
रासनं च मतिज्ञानमाहारेण भवेद्यदि ।
घ्राणीयं स्यात्तदा पुष्पं घ्राणतर्पणयोगतः ।।२१।। અન્વયાર્થ :
=અને =જો કેવલી ભોજન કરે તો માદારે ન=આહાર દ્વારા રાસન અતિજ્ઞાન ભવેન્કરાસન મતિજ્ઞાન થાય એમ દિગંબર કહે તવા તો પુષ્ય પુષ્પને આશ્રયીને ગ્રાતિયોતિ =ધ્રાણેદ્રિયના તર્પણના યોગથી પ્રાઈવે ચ= ઘાણીય મતિજ્ઞાન થાય કેવલી ઘાણીય મતિજ્ઞાન થાય પરના શ્લોકાર્થ :
જો કેવલી ભોજન કરે તો આહાર દ્વારા રાસન મતિજ્ઞાન થાય, એમ દિગંબર કહે, તો પુષ્પને આશ્રયીને ધ્રાણેદ્રિયના તર્પણના યોગથી કેવલીને ધ્રાણીય મતિજ્ઞાન થાય. ||૧|| ટીકા - રાસને તિ-સ્પષ્ટ: મારા
આ શ્લોકનો અર્થ સ્પષ્ટ હોવાથી ગ્રંથકારશ્રીએ આ શ્લોકની ટીકા રચેલ નથી. પરના ભાવાર્થ :(૧૦) (ii) ભુક્તિથી રાસન મતિજ્ઞાન થતું હોવાથી કેવલી કવલભોજના કરતા નથી, એ પ્રકારના દિગંબર કથનનું નિરાકરણ :
દિગંબરો કહે છે કે કેવલી આહાર વાપરે તો કેવલીને રસનેંદ્રિયનું મતિજ્ઞાન થવાનો પ્રસંગ આવે; પરંતુ કેવલીને કેવલજ્ઞાન છે અને કેવલજ્ઞાન વખતે મતિજ્ઞાન હોતું નથી, તેથી કેવલીને ભુક્તિ સ્વીકારી શકાય નહિ. તેને ગ્રંથકારશ્રી કહે છે -
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
