Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 04

SR No.: 004643
Original Sutra Author: N/A
Author: Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
Total Pages: 442
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_bhagwati
File Size: 15 MB

Page 413

शतक ४०.-संक्षीपंचेन्द्रिय शतक २. भगवत्सुधर्मखामिप्रणीत भगवतीसूत्रपुरिसवेदगा वा नपुंसगवेदगा था, सन्निणो असन्नीणो, सेसं तहेव । एवं सोलससु वि जुम्मेसु परिमाणं तहेव सर्छ । 'सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति । ४०-२।
एवं पत्थ वि एक्कारस उद्देसगा तहेवं, पढमो तइओ पंचमो य सरिसगमा, सेसा अट्ट वि सरिसगमा । चउत्थछष्टु-भट्ठम-दसमेसु नत्थि विसेसो कायधो । 'सेवं भंते ! सेवं भंते' ! ति।
चत्तालीसतिमे सते पढमं सन्निपंचिंदियमहाजुम्मसयं समत्तं । छे, संज्ञीओ अने असंज्ञी-इत्यादि बाकी बधुं तेमज जाणवू. ए रीते सोळे युग्मोमां तेमज समजवू. तथा तेओनी परिमाण वगेरे बधी हकीकत पूर्वनी पेठे जाणवी. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'. ४०-२.
ए प्रमाणे अहीं पण अगियार उद्देशको तेमज कहेवा. प्रथम, तृतीय अने पंचम उद्देशक सरखा पाठवाळा छे, अने बाकीना आठे उद्देशको सरखा पाठवाळा छे. तथा चोथा, छठा, आठमा भने दशमा उद्देशकोमा कोइ पण प्रकारनी विशेषता न करवी. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'.
चाळीशमा शतकमां प्रथम संज्ञीपंचेन्द्रियमहायुग्मशतक समाप्त.
बितीयं सन्निपंचिदियमहाजुम्मसयं । १. [प्र०] कण्हलेस्सकडजुम्मकडजुम्मसनिपंचिंदिया णं भंते ! को उववजंति ? [उ०] तहेव जहा पढमुद्देसओ सन्नीणं । नवरं बन्धो वेओ उदयी उदीरणा लेस्सा बन्धग-सन्ना कसाय-वेदबंधगा य एयाणि जहा बेंदियाणं । कण्हलेस्साणं वेदो तिविहो, अवेद्गा नत्थि । संचिट्ठणा जहन्नेणं एक समय, उक्कोसेणं तेत्तीसं सागरोवमाइं अंतोमुहुत्तमम्भहियाई । एवं ठितीए वि । नवरं ठितीए अंतोमुहुत्तमभहियाई न भन्नंति । सेसं जहा एएसिं चेव पढमे उद्देसए जाव-अणंतखुत्तो । एवं सोलससु वि जुम्मेसु । 'सेवं भंते ! सेवं भंते !त्ति।
२. [प्र०] पढमसमयकण्हलेस्सकडजुम्मकडजुम्मसन्निपंचिंदिया णं भंते ! कओ उववजन्ति ? [उ०] जहा सन्निपं. चिदियपढमसमयउद्देसए तहेव निरवसेसं । नवरंगप्र० ते णं भंते! जीवा कण्हलेस्सा ? [उ०] हंता कण्हलेस्सा, सेसं तं चेव । एवं सोलससु वि जुम्मेसु । 'सेवं भंते ! सेवं भंते' ! त्ति । एवं एए वि एकारस वि उद्देसगा कण्हलेस्ससए । पढसततिय-पंचमा सरिसगमा, सेसा अट्ट वि एक्कगमा । 'सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति।
चत्तालीसइमे सए वितियं सन्निमहाजुम्मसयं समत्तं ।
द्वितीय संज्ञीमहायुग्मशतक. १. प्रि०हे भगवन् | कृष्णलेझ्यावाळा कृतयुग्मकृतयुग्मराशिप्रमाण संज्ञी पंचेंद्रियो क्याथी आवी उत्पन्न थाय छे ! उ०] हे गौतम! कृष्ण लेश्यावाळा जेम संज्ञी संबंधे प्रथम उद्देशक कह्यो छे तेम आ पण समजवो. विशेष ए के बंध, वेद, उदयी, उदीरणा, लेश्या, बंधक, संज्ञा, कषाय भने NS. वेदबंधक-ए बधा जेम बेइन्द्रियोने कह्या छे तेम अहीं कहेवा. कृष्णलेश्यावाळा संज्ञीने त्रणे प्रकारनो वेद होय छे, अवेदक होता नथी. तेओनो पण स्थिति काळ जघन्य एक समय अने उत्कृष्ट अन्तर्मुहूर्त अधिक तेत्रीश सागरोपम होय छे. एम स्थिति संबंधे पण समजवु. विशेष ए के, स्थितिमां अंतर्मुहूर्त अधिक न कहेवू. बाकी बधुं जेम एओना प्रथम उद्देशकमां कहुं छे तेम यावत्-'पूर्वे अनंतवार उत्पन्न थया छे' त्यां सुधी जाणवू. एम सोळे युग्मोमां कहे. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'. २-१. २. [प्र०] हे भगवन् ! प्रथम समयना कृष्णलेश्यावाळा कृतयुग्मकृतयुग्मराशिप्रमाण संज्ञी पंचेंद्रियो क्याथी आवी उत्पन्न थाय छे !
कृतयुग्म २ संधी [उ०] जेम प्रथम समयना संज्ञी पंचेंद्रियोना उद्देशकमां कडं छे तेमज बधुं जाणवू. विशेष ए के-[प्र०] हे भगवन् ! शुं ते जीवो।
पंचेन्द्रियोनो कृष्णलेश्यावाळा छे ! [उ०] हे गौतम ! हा, ते जीवो कृष्णलेश्यावाळा छे. बाकी बधुं तेमज समजवू. ए रीते सोळे युग्मोमा कहे. उत्पाद. 'हे भगवन् । ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'.
एरीते कृष्णलेश्याशतकमां आ अगियारे उद्देशको कहेवा. पहेलो, त्रीजो अने पांचमो सरखा पाठवाळा छे अने बाकीना आठे एक पाठवाळा छे. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् । ते एमज छे'.
___ चाळीशमा शतकमां द्वितीय संज्ञीमहायुग्मशतक समाप्त.
१* अहीं कृष्णलझ्याना अवास्थातकाळ सातमा नरकटावीना नारकनी उत्कृष्ट स्थिति अने पूर्वभवना पर्यन्तवी परिणामने आश्रयी अन्तर्मुहूर्त मळी अन्तर्मुहूर्त अधिक तेत्रीश सागरोपम होय छे.