________________
मनन्तरपासने
शतक २६.-उद्देशक ११. भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
अट्ठमो उद्देसो। १. [H०] अणंतरपजत्तए णं भंते ! नेरइए पावं कम्मं किं बंधी-पुच्छा। [30] गोयमा! जहेव मणंतरोन्नपार्ह उसो तहेव निरवसेसं । सेवं भंते ! सेवं भंतेत्ति ।
छवीसतिमे सए अट्ठमो उद्देसो समतो।
आठमो उद्देशक. १. [प्र०] हे भगवन् ! शुं अनंतरपर्याप्त (पर्याप्तपणाना प्रथम समयवर्ती ) नैरयिके पाप कर्म बांध्यु हतुं-इत्यादि पृच्छा. [उ०] हे गौतम! जेम अनन्तरोपपन्न संबंधे उद्देशक कह्यो तेम अनंतरपर्याप्तक संबंधे पण संपूर्ण उद्देशक कहेवो. 'हे भगवन् । ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'.
छवीशमा शतकमा आठमो उद्देशक समाप्त.
नवमो उद्देसो। १. [प्र०] परंपरपजत्तए णं भंते ! नेरइए पावं कम्मं किं बंधी-पुच्छा । [उ०] गोयमा ! एवं जहेव परंपरोक्वनहि उद्देसो तहेव निरवसेसो भाणियचो । 'सेवं भंते ! सेवं भंते'! त्ति । जाव-विहराए ।
छवीसतिमे बंधिसए नवमो उद्देसो समत्तो ।
नवमो उद्देशक. १.[प्र०] हे भगवन् ! शुं परंपरपर्याप्त (पर्याप्तपणाना द्वितीयादि समयवर्ती) नैरयिके पापकर्म बांध्यु हतुं-इत्यादि पृच्छा. उ०] हे गौतम ! जेम परंपरोपपन्नक संबंधे उद्देशक कह्यो छे तेम परंपरपर्याप्त संबंधे पण संपूर्ण उद्देशक कहेवो. हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'.
छवीशमा शतकमां नवमो उद्देशक समाप्त.
परंपरुपयांप्सने कर्मबन्ध
.
दसमो उद्देसो। १. प्र० चरिमेणं भंते ! नेरइए पावं कम्मं किं बंधी-पुच्छा। उ०] गोयमा! एवं जहेव परंपरोववन्नएहिं उहेसो तहेव चरिमेहिं निरवसेसो। 'सेवं भंते ! सेवं भंते त्ति २ जाव-विहरति ।
छवीसतिमे बंधिसए दसमो उद्देसो समत्तो।
दशमो उद्देशक. १. [प्र०] हे भगवन् ! शुं चरम (जेने नारकभव छेल्लो छे एवा) नैरयिके पापकर्म बांध्यु हतुं-इत्यादि पृच्छा. [उ०] हे गौतम ! जेम परंपरोपपन्नक संबंधे उद्देशक कह्यो तेम चरम नैरयिकादि संबंधे पण एज रीते *संपूर्ण उद्देशक कहेवो. हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'.
छवीशमा शतकमां दसमो उद्देशक समाप्त.
एक्कारसमो उद्देसो। १. [प्र०] अचरिमे णं भंते ! नेरइए पावं कम्मं किं बंधी-पुच्छा । [उ०] गोयमा ! अत्यंगइए-एवं जहेव पढमोहेसए, पढम-बितिया भंगा भाणियवा सवत्थ जाव-पंचिंदियतिरिक्खजोणियाणं ।
अगियारमो उद्देशक. १. [प्र०] हे भगवन् । शुं अचरम नैरयिके पापकर्म बांध्यु हतुं-इत्यादि पृच्छा. [उ०हे गौतम! प्रथम उद्देशकमा कह्या प्रमाणे पहेलो अने बीजो-एम बे भांगा बधे स्थळे यावत्-पंचेंद्रिय तियंचयोनिक सुधी कहेवा...
१ * अहीं चरमोद्देशक परंपरोद्देशकनी पेठे कह्यो छे, अने परंपरोद्देशक प्रथम उद्देशकनी पेठे छे. छतां तेमा मनुष्यपदने आश्रयी आयुषकर्मना बन्धमा आ विशेषता छ-प्रथम उद्देशकमा आयुषकर्मने अपेक्षी सामान्यतः चार भांगा कह्या छ, पण चरम मनुष्यने आश्रयी मात्र चोथो भांगो घटी शके छे. जे चरम मनुष्य छे तेणे पूर्व आयुष बांध्युं छे, पण वर्तमान समये बांधतो नथी, तेम भविष्यकाळमां बांधशे पण नहि.-टीका.
अचरम नैरयिकने
कर्मवन्य.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org