________________
अप्कायिक.
तेजस्कायिक.
Jain Education International
१७४
श्रीरायचन्द्र - जिनागमसंग्रहे
शतक २४. - उद्देशक १४ - खोवमं अंतोमुहुत्तमम्भहियं, उक्कोसेणं दो सागरोवमाई बावीसाए वाससहस्सेहिं अम्भहियाई- एवतियं कालं० । एवं सा वि अट्ठ गमगा भाणियचा । णवरं ठितिं कालादेसं व जाणेज्जा ।
1
५६. [प्र०] ईसाणदेवे णं भंते ! जे भविष्० ? [उ०] एवं ईसाणदेवेण वि णव गमगा भाणिया । नवरं ठिती अणुबंधो जहनेणं सातिरेगं पलिओवमं, उक्कोसेणं सातिरेगाइं दो सागरोवमाई; सेसं तं चैव । 'सेवं भंते! सेवं भंते!" त्ति जावविहरति ।
चवीसतिमेस दुवालसमो उद्देसो समत्तो ।
अने उत्कृष्ट बे सागरोपम होय छे. (संवेध - ) काळनी अपेक्षाए जघन्य अन्तर्मुहूर्त अधिक पल्योपम अने उत्कृष्ट बावीरा हजार वर्ष अघिक बे सागरोपम-एटलो काळ यावत्- गमनागमन करे. ए प्रमाणे बाकीना आठे गमो जाणवा. परन्तु विशेष ए के अहिं स्थिति अने काळादेश ( पूर्व करतां भिन्न) जाणवो.
५६. [प्र०] हे भगवन् ! जे ईशान देव, पृथिवीकायिकोमां उत्पन्न थवाने योग्य छे- इत्यादि संबंधे पण नवे गमो कहेवा. पण विशेष ए के स्थिति, अनुबंध जघन्य साधिक पल्योपम, अने उत्कृष्ट सांघिक वे सागरोपम. अने बाकी बधुं तेज प्रमाणे जाणवुं. 'हे भगवन् ! ते. एमजछे, हे भगवन् ! ते मज छे' - एम कही यावत् विहरे छे.
चोवीशमा शतकमां बारमो उद्देशक समाप्त.
तेरसमो उद्देसो ।
१. [प्र० ] आउक्काइया णं भंते । कओहिंतो उववजंति [30] एवं जहेव पुढविकाइयउद्देसए, जाव - [प्र० ] पुढविक्काइए भंते! जे भविए आउक्काइएसु उववजित्तए से णं भंते! केवति० १ [उ०] गोयमा ! जहनेणं अंतोमुहुत्त०, उक्कोसेणं सत्तवाससहस्सट्ठिइपसु उववज्जेजा एवं पुढविक्काइयउद्देसगसरिसो भाणियधो । णवरं ठिती (ति) संवेद्दं च जाणेजा. से तहेव | 'सेवं भंते । सेवं भंते । ति ।
चवीसतिमे सए तेरसमो उद्देसो समत्तो ।
तेरमो उद्देशक.
१. [प्र०] हे भगवन् ! अष्कायिको क्यांथी आवीने उत्पन्न थाय - इत्यादि जेम पृथिवीकायिकना उद्देशकमां कयुं छे तेम जाणवुं. यावत्-[प्र०] हे भगवन् ! जे पृथिवीकायिको अप्कायिकोमां उत्पन्न थवाने योग्य छे ते केटला काळनी स्थितिवाळा अप्कायिकमां उत्पन्न थाय ? [उ०] हे गौतम ! जघन्य अन्तर्मुहूर्त अने उत्कृष्ट सात हजार वर्षनी स्थितिवाळा अप्कायिकमां उत्पन्न थाय. ए प्रमाणे पृथिवीका - कना उद्देशकनी पेठे आ उद्देशक कहेवो. परन्तु विशेष ए के अहीं स्थिति अने संवेध जुदो जाणवो. बाकी बधुं पूर्वप्रमाणे कहे. 'ह 'भगवन् ! ते मज छे, हे भगवन्! ते एमज छे'.
चोवीशमा शतकमां तेरमो उद्देशक समाप्त.
चोदसमो उद्देसो ।
१. [प्र० ] उक्काइया णं भंते ! कओहिंतो. उववज्जंति ? [अ०] एवं जद्देव पुढविक्काइयउद्देसगसरिसो उद्देसो भाणियो | नवरं ठिर्ति संवेहं च जाणेजा, देवेहिंतो ण उववजंति, सेसं तं चैव । 'सेवं भंते ! सेवं भंते' ! त्ति जाव- विहरति । चवीसतिमे सए चोदसमो उद्देसो समतो ।
चउदमो उद्देशक.
१. [ प्र० ] हे भगवन् ! तेजस्कायिको क्यांथी आवीने उत्पन्न थाय - इत्यादि पृथिवीकायिक उद्देशकनी पेठे आ उद्देशक पण कहेवो. पण विशेष ए के अहीं स्थिति अने संवेध ( भिन्न) जाणवो - तथा तेजस्कायिको देवोथी आवी उत्पन्न थता नथी. बाकी बधुं पूर्वे का प्रमाणे जाणवुं. 'हे भगवन्! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे' एम कही यावत्-विहरे छे.
चोवीशमा शतकमां चउदमो उद्देशक समाप्त.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org