________________
९९
शतक २०.-उद्देशक ४.
भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र. ८. पोग्गलत्थिकायस्स णं भंते ! पुच्छा । [उ०] गोयमा ! अणेगा अभिवयणा पन्नत्ता, तंजहा-पोग्गले ति वा, पोग्गलथिकाये ति वा, परमाणुपोग्गले ति वा, दुपएसिए ति वा, तिपएसिए ति वा जाव-असंखेजपएसिए ति वा, अणंतपएसिए तिवा, जे यावन्ने तहप्पगारा सवे ते पोग्गलत्थिकायस्स अभिवयणा । 'सेवं भंते ! सेवं भंते' ! ति ।
वीसइमे सए बीओ उद्देसो समत्तो। ८. [प्र०] हे भगवन् ! पुद्गलास्तिकाय संबंधे प्रश्न. [उ०] हे मौतम ! तेनां अनेक अभिवचनो कह्यां छे, ते आ प्रमाणे-पुद्गल, पुद्गलास्तिकायना
अमिवचनो. पुद्गलास्तिकाय, परमाणुपुद्गल, द्विप्रदेशिक, त्रिप्रदेशिक, यावत्-असंख्यातप्रदेशिक अने अनंतप्रदेशिक स्कंध. ए बधां अने तेनां जेवां बीजां अनेक पुद्गलास्तिकायनां अभिवचनो छे. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे.'
वीशमा शतकमां द्वितीय उद्देशक समाप्त.
तईओ उद्देसो। १.[प्र०] अह भंते ! पाणाइवाए, मुसावाए जाव-मिच्छादसणसल्ले, पाणातिवायवेरमणे, जाव-मिच्छादसणसल्लविवेगे, उप्पत्तिया, जाव-पारिणामिया, उग्गहे, जाव-धारणा, उट्ठाणे, कम्मे, वले, वीरिए, पुरिसक्कारपरक्कमे, नेरइयत्ते, असुरकुमारत्ते, जाव-वेमाणियत्ते, नाणावरणिजे, जाव-अंतराइए, कण्हलेस्सा, जाव-सुक्कलेस्सा, सम्मदिट्ठी ३, चक्खुदंसणे ४, आभिणिबोहियणाणे, जाव-विभंगनाणे, आहारसन्ना ४, ओरालियसरीरे ५, मणजोगे ३, सागारोवओगे, अणागारोवओगे, जे यावन्ने तहप्पगारा सवे ते णण्णत्थ आयाए परिणमंति ? [उ०] हंता गोयमा! पाणाइवाए, जाव-सवे ते णण्णत्थ आयाए परिणमंति ।
२. [प्र०] जीवे णं भंते! गम्भं वक्कममाणे कतिवन्ने, कतिगन्धे०१ [उ०] एवं जहा बारसमसर पंचमुइसे जाव-'कम्मओ णं जए, णो अकम्मओ विभत्तिभावं परिणमति' । 'सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति जाव-विहरति ।
वीसइमे सए तईओ उद्देसो समत्तो।
. तृतीय उद्देशक. १. [प्र०] हे भगवन् ! प्राणातिपात, मृषावाद, यावत्-मिथ्यादर्शनशल्य, प्राणातिपातविरमण, यावत्-मिथ्यादर्शनशल्यविवेक, प्राणातिपातादि औत्पत्तिकी, यावत्-पारिणामिकी, अवग्रह, यावत्-धारणा, उत्थान, कर्म, बल, वीर्य, पुरुषकारपराक्रम, नैरयिकपणुं, असुरकुमारपणुं,
परिणमता नथी. यावत्-वैमानिकपणुं, ज्ञानावरणीय, यावत्-अंतराय, कृष्णलेश्या, यावत्-शुक्ललेश्या, सम्यग्दृष्टि, मिथ्यादृष्टि, मिश्रदृष्टि, चक्षुर्दर्शन, अचक्षुदर्शन, अवधिदर्शन, केवलदर्शन, आमिनिबोधिकज्ञान, यावत-विभंगज्ञान. आहारसंज्ञा. भयसंज्ञा. परिग्रहसंज्ञा. मैथनसंज्ञा. औदारिकशरीर, यावत्-कार्मणशरीर, मनोयोग, वचनयोग, काययोग, साकार उपयोग अने निराकार उपयोग; ए बधां अने बीजा तेना जेवा धर्मो आत्मा सिवाय अन्यत्र परिणमता नथी ! [उ०] हे गौतम! प्राणातिपात, यावत्-अनाकार उपयोग ए बधा आत्मा सिवाय बीजे परिणमता नथी.
२. [प्र०] हे भगवन् ! गर्भमां उत्पन्न थतो जीव केटला वर्ण, गंध, रस अने स्पर्शवाळा परिणाम वडे परिणमे छे ! [उ०] *बारमा शतकना पांचमा उद्देशकमां कह्या प्रमाणे अहिं कहे. यावत्-'कर्मथी जगत् छे, कर्म सिवायः तेनो विविधरूपे परिणाम थतो नथी. 'हे भगवन् ! ते एम ज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे-' एम कही [भगवान् गौतम ] यावत्-विहरे छे.
वीशमा शतकमां तृतीय उद्देशक समाप्त.
चउत्थो उद्देसो। १. [प्र०] कइविहे गं भंते ! इंदियउवचए पन्नत्ते ? [उ०] गोयमा! पंचविहे इंदियोवचए पन्नत्ते, तंजहा-सोइंदियउवचएक-एवं बितिओ इंदियउद्देसओ निरवसेसो भाणियचो जहा पन्नवणाए । 'सेवं भंते ! सेवं भंते!, त्ति भगवं गोयमे जाव-विहरति ।
वीसइमे सए चउत्थो उद्देसो समत्तो।
चतुर्थ उद्देशक. १. [प्र०] हे भगवन् ! इन्द्रियोपचय केटला प्रकारनो कह्यो छे ? [उ०] हे गौतम! इन्द्रियोपचय पांच प्रकारनो कह्यो छे, ते इन्द्रियोपचय. आ प्रमाणे-श्रोत्रेन्द्रियोपचय-इत्यादि बधुं प्रिज्ञापनाना बीजा इन्द्रियउद्देशकमां कह्या प्रमाणे कहे. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छ- एम कहीं यावत्-विहरे छे.
वीशमा शतकमां चतुर्थ उद्देशक समाप्त.
२* भग० खं. ३ श. १२ उ०५पृ० २७८. १t प्रज्ञा० पद १५ उ०२ पृ.३०८.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org.