________________
पन्नरसमं सयं । नमो सुयदेवयाए भगवईए।
१. तेणं कालेणं तेणं समएणं सावत्थी नाम नगरी होत्था, वन्नओ। तीसे गं सावत्थीए नगरीए बहिया उत्तरपुरच्छिमे दिसीभाए तत्थ णं. कोट्टए नामं चेहए होत्था, वन्नओ। तत्थ णं सावत्थीए नगरीए हालाहला नाम कुंभकारी आजीविओवासिया परिवसति, अड्डा जाव-अपरिभूया, आजीवियसमयंसि लट्ठा गहियट्ठा पुच्छियट्ठा विणिच्छियट्ठा अद्विमिंजपेम्माणुरागरत्ता, अयमाउसो ! 'आजीवियसमये अटे, अयं परमटे, सेसे अणट्टे'त्ति आजीवियसमएणं अप्पाणं भावेमाणी विहरह । तेणं कालेण तेणं समएणं गोसाले मंखलिपुत्ते चउधीसवासपरियाए हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणंसि आजीवियसंघसंपरिवुडे आजीवियसमएणं अप्पाणं भावेमाणे विहरइ । तए णं तस्स गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स अन्नदा कदायि इमे छ दिसाचरा अंतियं पाउब्भवित्था, तंजहा-१ साणे, २ कलंदें, ३ कण्णियारे, ४ अच्छिद्दे, ५ अग्गिवेसायणे, ६ अजुणे गोमायुपुत्ते । तए णं. ते छ दिसाचरा अट्रविहं. पुधगयं मग्गदसमं सतेहिं २ मतिदसणेहिं निजहंति, स०२-हित्ता गोसालं मंखलिपुत्तं उवट्ठा
पंचदश शतक..
भगवती श्रुतदेवताने नमस्कार.
१. ते काले अने ते समये श्रावस्ती नामे नगरी हती. वर्णन. ते श्रावस्ती नगरीनी उत्तर-पूर्व दिशाए (ईशानकोणमां) कोष्ठक भावस्ती नगरी. नामे चैत्य हतुं. वर्णन. ते श्रावस्ती नगरीमा आजीविक मतनी उपासिका हालाहला नामे कुंभारण रहेती हती. ते ऋद्धिवाळी यावत्-कोइथी .. कोटक चैत्य.
हालाइला कुंभारण. पराभव न पामे तेवी हती. तेणे आजीविकना सिद्धांतनो अर्थ (रहस्य) ग्रहण को हतो, अर्थ पूछयो हतो अने अर्थनो निश्चय कर्यो हतो. तेना अस्थिनी मज्जा प्रेम अने अनुरागवडे रंगाएली हती. 'हे आयुष्मान् ! आजीविकना सिद्धांतरूप अर्थ तेज खरो अर्थ छे अने तेज परमार्थ छे, बाकी सर्व अनर्थ छे'-ए प्रमाणे ते आजीविकना सिद्धांतवडे आत्माने भावित करती विहरती हती. ते काले भने ते समये चोवीश वर्षना दीक्षा पर्यायवाळो मंखलिपुत्र गोशालक हालाहला नामे कुंभारणना कुंभकारापण-हाटमा आजीविकना संघवडे परिवृत थई आजीविकना गोशाक्तार्नु संघसहिसिद्धांतवडे आत्माने भावित करतो विहरे छे. ते वखते ते मंखलिपुत्र गोशालकनी पासे अन्य कोइ दिवसे आ छ "दिशाचरो आव्या. ते ।
रणने घेर आगमन. आ प्रमाणे-१ शान, २ कलंद, ३ कर्णिकार, ४ अछिद्र, ५ अग्निवेश्यायन अने ६ गोमायुपुत्र अर्जुन. त्यार पछी ते छ दिशाचरोए पूर्व- गोशालकने छ दि
शाचरोनुं भावी श्रुतमां कहेला आठ प्रकारना निमित्त, (नवमा) गीतमार्ग अने दशमा नृत्यमार्गने पोतपोतानी मतिना दर्शनवडे (पूर्वश्रुतमांथी) उद्धरी
मळवू. मंखलिपुत्र गोशालकनो (शिष्यभावे ) आश्रय कर्यो. त्यार बाद ते मंखलिपुत्र गोशालक ते अिष्टांग महानिमित्तना कइंक (स्वल्प) उपदेशवडे सर्व प्राणीओ, सर्व भूतो, सर्व जीवो अने सर्व सत्त्वोने आ छ बाबतना अनतिक्रमणीय-अन्यथा न थाय तेवा उत्तर आपे छे, ते छ बाबत आ प्रमाणे-१ लाभ, २ अलाभ, ३ सुख, ४ दुःख, ५ जीवित अने ६ मरण. त्यार पछी ते मंखलिपुत्र गोशालक अष्टांग
१* आ छ दिशाचरो पासत्था (पतित) थयेला महावीर खामीना शिष्य हता-एम प्राचीन टीकाकार कहे छे अने पार्श्वनायनी परंपरामा थयेला छएम चूर्णिकार कहे छे.-टीका.
+ निमित्तना आठ प्रकार छ-१दिव्य, २ औत्पात, ३ आंतरिक्ष, ४ भीम, ५ आंग, ६ खर, ७ लक्षग भने ८ व्यंजन.
Jain Education international
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org