________________
३६३
शतक १४.-उद्देशक ९.
भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र. ५. [प्र०] असुरकुमाराणं भंते ! किं अत्ता पोग्गला, अणत्ता पोग्गला ? [उ०] गोयमा ! अत्ता पोग्गला, णो. अणत्ता पोग्गला, एवं जाव-थणियकुमाराणं ।
६.०] पुढविकाइयाणं-पुच्छा । [उ०] गोयमा! अत्ता वि पोग्गला, अणत्ता वि पोग्गला । एवं जाव-मणुस्साणं । चाणमंतर-जोइसिय-वेमाणियाणं जहा असुरकुमाराणं ।
७. प्र०] नेरइयाणं भंते । किं इट्ठा पोग्गला, अणिट्ठा पोग्गला? [उ.] गोयमा! नो इट्ठा पोग्गला, अणिट्ठा पोग्गला, जहा. अत्ता भणिया, एवं इट्ठा वि, कंता वि, पिया वि, मणुना वि भाणियचा । एए पंच एंडगा।
८. [प्र०] देवे णं भंते ! महडिए जाव-महेसक्खे स्वसहस्सं विउवित्ता पभू भासासहस्सं भासित्तए ? [उ०] हंता पभू। ९. [प्र०] सा णं भंते ! किं एगा भासा भासासहस्सं १ [३०] गोयमा ! एगा णं सा भासा, णो खलु तं भासासहस्सं।
१०. तेणं कालेणं, तेणं सभएणं भगवं गोयमे अचिरुग्गय बालसूरियं जासुमणाकुसुमपुंजप्पकासं लोहितगं पासर, पासित्ता जायसढे जाव-समुप्पन्नकोउहल्ले जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छद, जाव-नमंसित्ता जाव-एवं वयासी[प्र०] किमिदं भंते । सूरिप, किमिदं भंते । सूरियस्स अट्टे [उ०] गोयमा! सुभे सूरिए, सुभे सूरियस्स अट्टे ।
११. [प्र०] किमिदं भंते ! सूरिए, किमिदं भंते ! सूरियस्स पभा ? [उ०] एवं चेव, एवं छाया, एवं लेस्सा।
५. [प्र०] हे भगवन् । शुं असुरकुमारोने आत्त-सुखकारक पुद्गलो होय छे के अनात्त पुद्गलो होय छे! [उ.] हे गौतम | तेओने आत्त पुद्गलो होय छे, पण अनात्त पुद्गलो होता नथी. ए प्रमाणे यावत् स्तनितकुमारो सुधी जाणवू.
भमुरकुमारने आत्त
पुद्रको
६. [प्र०] हे भगवन् ! शुं पृथिवीकायिकोने आत्त पुद्गलो होय छे के अनात्त पुद्गलो होय छे । उ०] हे गौतम ! तेओने आत्त पृथिवीकायिकोने पुद्गलो पण होय छे, अने अनात्त पुद्गलो पण होय छे. ए प्रमाणे यावत्-मनुष्यो सुधी जाणवू. वानव्यंतर, ज्योतिषिक अने वैमानिकोने
आत्त मने बनात
पुरलो. असुरंकुमारोनी पेठे जाणवू.
७.प्र०] हे भगवन् । शुं नारकोने इष्ट पुद्गलो होय छे के अनिष्ट पुद्गलो होय छे! [उ०] हे गौतम! तेओने इष्ट पुद्गलो होता नथी, पण अनिष्ट पुद्गलो होय छे. जेम आत्त पुद्गलो संबन्धे कयु, तेम इष्ट, कांत, प्रिय तथा मनोज्ञ पुद्गलो संबन्धे पण कहे. वळी ए प्रमाणे अहिं पांच दंडक कहेवा.
नारकोने के अनिष्ट पत्रलो होय ।
८. [प्र०] हे भगवन् ! महर्द्धिक यावत्-मोटा सुखवाळो देव हजार रूपोने विकुर्वीने हजार भाषा बोलवा समर्थ छे! [उ०] महसिक पेवर्नु एजार हा, गौतम! तेम करवा समर्थ छे.
रूपो विकुबीने एजार मापा बोल
वार्नु सामर्थ.. ९. [प्र०] हे भगवन् ! ते एक भाषा छे के हजार भाषा छे! [उ०] हे गौतम ! ते एक भाषा छे, पण हजार भाषा नथी. एक भाषा के हजार
१०. ते काले, ते समये भगवंत गौतमे तुरतनो उगेलो भने जासुमणाना पुष्पना पुंज जेवो रातो बालसूर्य जोयो, ते सूर्यने जोइने श्रद्धावाळा, अने यावत्-जेने प्रश्ननुं कुतूहल उत्पन्न थयुं छे एवा भगवंत गौतम खामी ज्यां श्रमण भगवंत महावीर छे त्यां आव्या, अने यावत्-नमीने यावत्-आ प्रमाणे बोल्या-प्र०] हे भगवन् । सूर्य ए शुं छे अने हे भगवन् । सूर्यनो अर्थ शो छ। उ०] हे गौतम! सूर्य ए शुभ पदार्थ छे, अने सूर्यनो अर्थ पण शुभ के.
सूर्यनो सवे.
११. [प्र०] हे भगवन् ! सूर्य ए शुं छे अने सूर्यनी. प्रभा ए शुं छे! [उ०] पूर्व प्रमाणे जाणवू. ए प्रमाणे छाया-प्रतिबिंब अने लेश्या-प्रकाशना समूह संबन्धे पण जाणवू.
सूर्यनी प्रभा पशु
९. एक समये बोलाती सत्यादि कोइ पण प्रचारनी भाषा एक जीवत्व अने एक उपयोग होवाथी ते एक भाषा कहेवाय छ, पण हजार माषा कहे. पाती नथी-टीका.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org