Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03

SR No.: 004642
Original Sutra Author: N/A
Author: Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
Total Pages: 422
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_bhagwati
File Size: 15 MB

Page 241

नवमो उद्देसो।
१. तेणं कालेणं तेणं समएणं हत्थिनागपुरे णामं णगरे होत्था । वन्नओ । तस्स णं हत्थिनागपुरस्स नगरस्स बहिया उत्तरपुरस्थिमे दिसीमागे एत्य णं सहसंबवणे णामं उज्जाणे होत्था । सघोदुयपुष्फ-फलसमिद्धे, रम्मे, गंदणवणसन्निष्पगासे, सुहसीतलंच्छाए, मणोरमे, सादुप्फले, अकंटए, पासादीए, जाव-पडिरूवे । तत्थ थे हथिणापुरे णगरे सिवे नाम राया होत्था। महयाहिमवंत० वन्नओ । तस्स णं सिवस्स रन्नो धारिणी णामं देवी होत्था । सुकुमाल० वनओ । तस्स णं सिवस्स रनो पुत्ते धारिणीए अत्तए सिवभद्दे णामं कुमारे होत्था । सुकुमाल० जहा सूरियकते, जावप-चुवेक्खमाणे २ विहरति ।
२. तए णं तस्स सिवस्स रनो अन्नया कया वि पुष्वरत्तावरत्तकालसमयंसि रजधुरं चिंतेमाणस्स अयमेयासवे अज्झथिए जाव समुप्पजित्था-'अत्थि ता मे पुरा पोराणाणं० जहा तामलिस्स, जाव-पुत्तेहिं वहामि, पसूहि वड्ढामि, रज्जेणं पर रटेणं, बलेणं, वाहणेणं, कोसेणं, कोट्ठागारेणं, पुरेणं, अंतेउरेणं वहामि; विपुलधण-कणग-रयण जाव संतसारसावएजेणं अतीव २ अभिवड्डामि, तं किं णं अहं पुरा पोराणाणं. जाव एगंतसोक्खयं उन्हमाणे विहरामि? तं जाव ताव अहं हिरण्णेणं वहामि, तं चेव जाव अभिवहामि, जाव मे सामंतरायाणो वि वसे वटुंति, तावता मे सेयं कल्लं पादुप्पभाताए जाव जलंते सुबई लोही-लोहकडाह-कडुच्छुयं तंबियं तावसभंडगं घडावेत्ता सिवभई कुमारं रजे ठावेत्ता तं सुबहुं लोही-लोहकडाह-कडु
नवम उद्देशक.
अवतरणहस्तिनापुर
१. ते काले-ते समये हस्तिनापुर नामे नगर हतुं. वर्णन. ते हस्तिनापुर नगरनी बहार उत्तरपूर्व दिशामां-ईशानकोणमां-सहसाम्रवन नामे उद्यान हतुं. ते उद्यान सर्व ऋतुना पुष्प अने फलथी समृद्ध, रम्य अने नंदनवन समान हतुं. तेनी छाया सुखकारक अने शीतळ हती, ते मनोहर, खादिष्ठफलवाळू, कंटकरहित, प्रसन्नता आपनार, यावत् प्रतिरूप-सुन्दर-हतुं. ते हस्तिनापुर नगरमां शिव नामे राजा हतो, ते मोटा हिमाचल पर्वतनी पेठे (सर्व राजाओमां) श्रेष्ठ हतो, [इत्यादि राजानुं वर्णन कहे,.] ते शिव राजाने धारिणी नामे पट्टराणी हती, तेना हाथ पग सुकुमाल हता,-[इत्यादि स्त्रीचं वर्णन कहेवू]. ते शिवराजाने धारिणी राणीथी उत्पन्न थयेलो शिवभद्र नामे पुत्र हतो, तेना हाथ पग सुकुमाल हता-इत्यादि कुमारनुं वर्णन सूर्यकांत राजकुमारनी पेठे* कहे. यावत् ते कुमार [राज्य, राष्ट्र, सैन्यादिने] जोतो जोतो विहरे छे.
शिवराजाशिवमपुत्र
२. हवे कोइ एक दिवसे शिवराजाने पूर्वरात्रिना पाछला भागमा राज्यकारभारनो विचार करता आ आवो अध्यवसाय-संकल्प शिवराजानो संकल्प.. उत्पन्न थयो के मारा पूर्व पुण्यकर्मोनो प्रभाव छे, इत्यादि तामलि तापसनी पेठे कहे, जे यावत् हुं पुत्रोवडे, पशुओवडे, राज्यवडे, राष्ट्रनडे, बलबडे, वाहनवडे, कोशषडे, कोष्ठागारवडे, पुरवडे अने अन्तःपुरवडे वृद्धि पामु छु. वळी पुष्कळ धन, कनक, रत्न यावत् सारभूत द्रव्यवडे अतिशय अत्यंत वृद्धि पामु छं, तो शुं हवे हुँ मारा पूर्व पुण्यकर्मोना फलरूप एकान्त सुखने भोगवतो ज विहरं ! ते माटे ज्यांसुधी हुं हिरण्यथी वृद्धि पामुं छु, यावत् पूर्वे कह्या प्रमाणे वृद्धि पामु छु, ज्यांसुधी सामंत राजाओ मारे ताबे छे, सांसुधी मारे काले प्रातःकाळे
१. * सूर्यकान्तकुमारनुं वर्णन जुओ राजप्र०प०११५. २. 1 तामलि तापसना संकल्पनुं वर्णन जुओ भग० खं. १२.३ २०१० २५.