________________
श्रेणिकचरितम्. एतर्हि धन्योऽस्म्यधुना कृतार्थः श्रीमानिदानीमनम
यदैतान् । यदा तदात्वायति साधु रक्षाप्येषां ब्रुवे किं प्रणतेस्त
दानीम् ॥ १३२॥ ભાવાર્થ
હમણા હું ધન્ય છું, અધુના કૃતાર્થ અને શ્રીમાનું છું કે આ મુનિઓને હું નમે. જ્યારે માત્ર સાધુને રાખ્યા હોય તેથી પરિણામે સારું હોય છે, તે તેમને પ્રણામ કરવાની શી વાત કરવી. ૧૩૨ वि०-एतार्ह, अधुना, इदानीम्, यदा, तदा, में प्रत्ययांत मययोना २५ शीच्या छ.
न परुन्न परारि तथा न चैषमोऽपीतरेयुरन्नवदहो ।
मम मुनिपदवंदनतः शुलन्दयो याहगद्य सद्योऽनूत्॥१३॥ भावार्थ
અહે, મુનિના ચરણને વંદના કરવાથી મારા શુભને ઉદય જે તત્કાળ આજે થયે છે, તેવો પિોર પરાર કે બીજા દિવસે થયો હતો. ૧૩૩ वि०-परुन्, परारि, एषमः इतरेगुः अहो, अद्य, सद्यः, ये प्रत्ययात २५०4ના રૂપ દર્શાવ્યા છે.
यत्पूर्वेयुः स्वप्नमैतिष्युदारं संजातानि श्रेष्ठनैमित्तिकानि । नई जाव्यादेशिनोचे परेछुः काकोलोऽरौत्पूर्वदिश्युत्नेरेयुः
॥ १३४ ॥ तव नावि परेद्यविः शमित्यं दिवि वागन्यतरेरुजतायत्य। शकुनैरधरेरुद्युत्थितं यच्छन्नदैः सर्वमिदं ममाय सत्यम्
॥ १३५ ॥ युग्मम् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
