Page Text
________________
વાયા નિયેાગ છે અ મત
૨૦૧
કરતા નથી, કારણ કે જિત્રાંસા (=હવાની ઇચ્છા) જ તે પ્રવૃત્તિની પ્રેરક (=પ્રવત ક—ઉત્પાદક) છે. તેથી, સ્પેનયાગ વગેરે અધર્મ (=અનથ હોઈ તેમની વ્યાવૃત્તિ કરવા માટે સૂત્રમાં ‘અ’’ પદ મૂકવામાં આવ્યુ છે- પોનાક્ષબોડર્થઃ ધર્મઃ [=વૈદિક પ્રવર્તક વાક્ય (ચાદનાજ જેને નાપક હેતુ (“લક્ષણ) છે એવા જે અથ તેનુ નામ ધમ'. અહી ધર્માંનાં એ વિશેષણે આપ્યાં છે. એક તા તે વેદનાં વિધિવાકયેા વડે જ જ્ઞાત થાય છે, બીજું તે અર્થ' છે (=સુખતુ' કે શ્રેયનું સાધન છે), અનથ નથી].
254. कामाधिकारेषु हीतिकर्तव्यतांशे शास्त्रीया प्रवृत्ति:, यथोक्तं 'क्रत्वर्थी हि શાશ્ત્રાવક્ષ્યતે' [શા૦ મા૦.૨.૨]તિ | માત્રાર્થમાત્રસ્ય હિ રળવમયનતમ્, કૃતિकर्तव्यतांशस्तु न करणत्वावगतिवेलायामुपनिपतित इति तत्र लिप्साया अभावाच्छास्त्रमेव प्रवर्तकम् । अतएवाग्नीषोमीयहिंसाया नाधर्मत्वम् ।
254. કામાધિકારામાં આવતા પ્રતિતવ્યાંશમાં જે પ્રવૃત્તિ થાય છે તે શાસ્ત્રીય (= વૈધી) છે, જેમ કે કહ્યું છે કે 'યજ્ઞ ( *તુ)ના ઉપકારક અંગ શાસ્ત્રથી [ક્ત વ્યરૂપે] જ્ઞાત થાય છે.' ભાવા માત્રનું કેવળ ધાવતું–યાગનું) કરણત્વ તે પહેલેથી જ્ઞાત થયેલુ છે, પરંતુ જ્યારે કરણત્વનુ જ્ઞાન થયું ત્યારે પ્રતિક બ્યતાંશ આવી પડયા ન હતેા =જ્ઞાત થયા ન હતા), એટલે લિાના અભાવે શાસ્ત્ર જ પ્રતિકતવ્યતાંશમા પ્રવતક છે. [ફળનું સાધન કરણ હાઈ, તે કરણવિષયક પ્રવૃત્તિ લેાને કારણે થાય છે, ફ્લેચ્છા તે પ્રવૃત્તિનો પ્રવત"ક છે, વિધિ તેના પ્રત્રક નથી, પ્રતિકતાશ કરણને ઉપકાર કરતા હાઈ તે ઈતિકતા ઋતાંશ પણ ફળનું પરંપરાથી સાધન ગણાય, પરિણામે પ્રતિકર્તવ્યતાંશમાં પણ લેાને કારણે પ્રવૃત્તિ કેમ ન થાય ? આના ઉત્તરમાં કેટલાક જણાવે છે કે કરણ ફ્લસિદ્ધિને વચ્ચે લાવાને નિયેાગને સાધે છે એટલે કરણના ફળ સાથે સંબંધ છે, ઇતિવ્યતાને ફળ સાથે સંબધ નથી. બીજા કેટલાક જણાવે છે કે પ્રયાગકાળે ( પ્રવૃત્તિકાળે ) કરણ ઋતિકતવ્યતાની અપેક્ષા કરે છે. પ્રતિપત્તિકાળે તે તેની અપેક્ષા કરતું નથી. અધિકારાવસ્થામાં પ્રતિપત્તિકાળે તે ફ્લસિદ્ધિ માટેની કરણની જ કપાયતાનું જ્ઞાન થાય છે. પ્રયોજાતા શુદ્ધ અનુપકૃત યાગ (કરણુ) ફળની (સ્વ'ની) સિદ્ધિ માટે સમય નથી, એટલે યેાગક.બે પ્રવૃત્ત થયેલા યાગને (કરને, પ્રતિકત બ્યતાની અપેક્ષા છે- પહેલેથી થી, નિષ્કર્ષી એ કે લેચ્છાથી જેમ કરણમાં પ્રવૃત્તિ થાય છે તેમ પ્રતિકર્તવ્યાંશમાં ફલેચ્છાથી પ્રવૃત્તિ થતી નથી, કામાધિકારામાં ફળની સાધન ( =કરણ ) વિષયક પ્રવૃત્તિ Àછાથી થાય છે, વિધિ તે ફ્ળનુ સાધન માત્ર દર્શાવે છે સાધ્યસાધનસ બંધનું પ્રતિપાદન કરે છે, પરંતુ સાધનવિષયક પ્રવૃત્તિ કેવી રીતે કરવી તેમાં વિધિ પ્રવતક છે—લિપ્સા પ્રવક નથી. અર્થાત્ મુખ્ય સાધનના અંગા વિષયક જે પ્રવૃત્તિ થાય છે તે પ્રવૃત્તિના પ્રવક વિધિ છે. ‘સ્વČકામ યજે' અહીં ફળ સ્વર્ગ છે. યાગ એ સ્વગ નુ મુખ્ય સાધન । કરણ) છે. પુરુષને યાગવિષયક પ્રવૃત્તિ કરવા પ્રેરનાર સ્વર્ગે છા છે, વિધિ નથી. વિધિ તો સ્વર્ગ અને યાગ વચ્ચેના સાધ્યું-સાધનસ ંબધનું જ માત્ર પ્રતિપાદન કરે છે, પરંતુ યાગના ઉપકારક અંગોમાં પુરુષની જે પ્રવૃત્તિ થાય છે તેના પ્રવકતા વિધિ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004626 |
| Book Title | Nyayamanjari Part 4 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nagin J Shah |
| Publisher | L D Indology Ahmedabad |
| Publication Year | 1989 |
| Total Pages | 332 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Philosophy |
| File Size | 18 MB |