________________
કર
શ્રીલમવતીન્સાર “હે આર્યો! દેવલોકમાં દેવોની ઓછામાં ઓછી સ્થિતિ દશ હજાર વર્ષની કહી છે; અને વધારેમાં વધારે સ્થિતિ તેત્રીસ સાગરોપમ વર્ષની કહી છે. તેથી ઉપરની સ્થિતિના દેવો કે દેવ નથી. પરંતુ શ્રાવકોને તેના કહ્યા ઉપર શ્રદ્ધા થઈ નહીં.
પછી એક વખત ભગવાન મહાવીર ત્યાં આવતાં તે શ્રાવકોએ તેમને તે બાબત પૂછયું, ત્યારે ભગવાન મહાવીરે ઋષિભપુત્રના કહેલાને અનુમોદન આપ્યું. તેથી તે શ્રાવકોએ જઈને ઋષિપુત્રની ક્ષમા માગી.
પછી તે ઋષિભપુત્ર ઘણું શીલવત વગેરે પાળતો, ઘણાં વરસ સુધી શ્રમણપણું ધારીને અંતે ૬૦ ટંકના ઉપવાસથી મરણ પામી, સૌધર્મકલ્પમાં અરુણાભ નામે વિમાનમાં દેવ થયે; ત્યાં તેની સ્થિતિ ચાર પાપમની હતી. ત્યાંથી તે મહાવિદેહક્ષેત્રમાં સિદ્ધિપદ પામશે.
આલભિકામાં શંખવન ચૈત્યથી થોડે દૂર પુદ્ગલ નામને બ્રાહ્મણધમ પરિવ્રાજક રહેતો હતો. તેને નિરંતર છ ટંકના ઉપવાસ કરતાં અને હાથ ઊંચા રાખી તડકા તપતાં તપતાં શિવરાજર્ષિની પેઠે વિર્ભાગજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું; અને તેથી તે બ્રહ્મલોક કલ્પમાં રહેલા દેવાની સ્થિતિ જાણવા તથા જેવા લાગે અને કહેવા લાગ્યું કે દેવોમાં વધારેમાં વધારે સ્થિતિ દશ સાગરોપમ વર્ષોની છે. પરંતુ પછી એક
૧. દરેક દેવલોકની સ્થિતિને વિગતે માટે જુઓ આ. માળાનું “અંતિમ ઉપદેશ” પુ. પા. ૨૬૬.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
