________________
૨૩૨
શ્રીભાગવતીસાર - ત્યાર પછી અન્ય કઈ દિવસે અભીચિકુમારને મધ્યરાત્રિને સમયે કુટુંબ જાગરણ કરતાં કરતાં એવો વિચાર થયો કે, “હું ખરેખર ઉદાયને રાજાને પ્રભાદેવીની કુક્ષિથી ઉત્પન્ન થયેલો પુત્ર છું; છતાં ઉદાયન રાજાએ મને છોડી પિતાના ભાણેજ કેશકુમારને રાજ્ય ઉપર બેસાડી, ભગવંત મહાવીર પાસે પ્રવજ્યા લીધી.” આવા પ્રકારના મોટા અપ્રીતિયુક્ત માનસિક દુ:ખથી પીડિત થયેલે તે અભીચિકુમાર પોતાના અંતઃપુરના પરિવાર સહિત પોતાને સરસામાન લઈને ચાલી નીકળે અને ચંપાનગરીમાં કુણિક રાજાને આશ્રયે રહ્યો. ત્યાં તેને વિપુલ ભોગસામગ્રી પ્રાપ્ત થઈ પછી તે શ્રાવક પણ થયે; પરંતુ ઉદાયન રાજર્ષિ પ્રત્યે તેની વૈરવૃત્તિ કાયમ જ રહી. રત્નપ્રભા પૃથ્વીના નારકાવાસેની પાસે ચેસઠ લાખ અસુરકુમારના આવાસો કહ્યા છે. અભીચિકુમાર ઘણું વર્ષો સુધી શ્રમણોપાસકપણું પાળી, અર્ધમાસિક લેખનથી (ત્રીસ ટુંક ઉપવાસ કરી,) પિતાના વેરની આલોચના વગેરે કર્યા વિના મરણ પામે; અને અસુરકુમાર દેવપણે ઉત્પન્ન થયો. ત્યાં કેટલાક અસુરકુમાર દેવોની એક પાપમ સ્થિતિ કહી છે, અને અભચિદેવની પણ તેટલી જ છે. તે સ્થિતિને ક્ષય થયા પછી તે મહાવિદેહ ક્ષેત્ર વિષે સિદ્ધ થશે અને સર્વ દુઃખને અંત કરશે.
– શતક ૧૩, ઉદ્દે ૬ દુષ્ટ મંત્રીઓની સલાહ મુજબ કેશીએ તે રાજાને એક ગોવાલણના હાથે દહીંમાં ઝેર નખાવી મારી નખાવ્યું. પછી નગરની દેવતાએ તે આખું નગર ધૂળના વરસાદથી દાટી દીધું. આવ4 સૂત્ર ટીકા પૃ. ૫૩૭-૮.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
