________________
ર૩૪ ]
પ્રાચીન સક્ઝાય મહેદધિ ભાગ-૨
૧
*
ચિદિશે ચામર ઢળે રે, ઉજજવલ છત્ર ઢળત; પગજે પૃથ્વીપતિ રે, બેઠે લીલ કરંત રે. માન. ૫ નાટક નાદ રસે ચઢયે રે, નિજ રિદ્ધિ સઘલી રે જોય; મન ચિંતે મહિમા નિલ રે, મુજ સમ અવર ન કોય રે. માન૬. સહમપતિ અવધે કરી રે, ચિંતે અચરજ દેખી; ભૂપતિ જિનવંદન કરે છે, પણ અભિમાને વિશેષ રે. માન. ૭ તીર્થકર અરિહા પ્રભુ રે, વંદન અમર નરેન્દ્ર કેવલજ્ઞાન દિવાકરૂ રે, જગત શરણ જિનચંદ્ર રે. માનવ ભરત સાગર કેશવ વળીરે, પૂર્વે વંઘા જિર્ણદ; તે આગળ એ નરપતિ રે, જિમ રવિ આગે ચંદ રે. માન૯ સાતમીના સગપણ ભણું રે, સમજાવું એકતાન; ટાળું જિન આશાતના રે, ગાળું એહનું માન રે. માન. ૧૦
રાવણ દંતી રે, પરિ પરિ તસ સમજાય; ઋદ્ધિ વિમુવી અભિનવી રે, વીર નમન હરિ જાય છે. માન. ૧૧
હાલ ૩જી. . (સમકિત દ્વાર ગભારે પેસતાજી.) માન કર નવિ માનવજી, માનથી નીચગતિ જોય રે, ભૂ૫ અભિમાન ભંજન ભણજી, વિહિત વાસવ બલ સેય રે. માનવ ચઉસ સહસ હસ્તિ ભલાજી, ઉન્નત અંગ મનોહાર રે, દંતી દંતી પ્રતિ જુજુઆજી, મસ્તક પાંચશે બાર રે. માનવ શિર પ્રત્યે આઠ દંતૃશલાજી, દંત પ્રતિ વાપિકા આઠ રે; પુષ્કરણી વાવી પ્રત્યેકમાંજી, કમલ કંચનમયી આઠ રે. માન. ૩ પાંખડી લાખ પંકજ પ્રત્યેજી, શબ્દ નાટક તણું થાય; ગાયન ગીત સુર ગાવતાજી, દેવદુંદુભિ વજડાય. માનવ કમલ વિચે ડેડક ઉપરેજી, ચિહુ મુખે એક પ્રાસાદ રે; આઠ ઈન્દ્રાણસ્યું સુરપતિજી, તિહાં રહ્યા લહત આહૂલાદ. માન. ગણિત સંખ્યા સુણ હવેથી, એક એક ગજ પ્રતે સાર; સહસ ચઉછનું દેતૃશલાજી, રતન રવિકત ઝલકાર. માન. ૬ પુષ્કરણી બત્રીસ સહસ છે; સાતસે અડસઠ્ઠી જોય; કમલ લખ દો સહસ બાસઠીજી, એકસ ચુમ્માલીસે હોય. માનવ ૭ કમલ ઉપરિ ધવલ પ્રાસાદ છેજી, વીશ લાખ સત્તાણું હજાર; એક બાવન હરિ તણેજી, અસરને પરિવાર. માન૮
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
