________________
પ્રાચીને સઝાય મહોદધિ ભાગ-૨
અવંતી સુકુમાળ રે, સાતમી ભૂમિકા
પામ્ય સુખ વિલસે ઘણું એ. નિરૂપમ નારી બત્રીશ રે, હવે અપ્સરા,
શશી વયણ મૃગ લોયણ એ. કહે જિન હર્ષ વિનોદ, પરમ પ્રમોદ શું
લીલા લાડે અતિ ઘણું એ. ઢાળ ૨ જી
દુહા પ્રથમ નિશા સમયે મુનિ, કરી પડિકકમણું સાર; આલોયણ આલોચતાં, કુમાર સુ તિણિવાર. રાગ રંગે ભીનો રહે, અવર નહિ કેઈ કાજ; લેવો દેવો માતાવશું, કુમર વડે શિર તાજ
(માયા માંહે દક્ષિણા મેલાઈએ દેશી) મધુર સ્વરે મુનિવર કરે, હજી સૂત્ર તણી સજઝાય, શ્રવણે સુપર સાંભળી હોજી, આવી કુમર ને દાય, અયવંતી સુકુમાળ સુણી ચિત્ત લાય, (એ આંકણી) ૧ વિષય પ્રમાદ ત્યજી કરી હોજી; તન મન વચન લગાય; એ સુખ મેં કિહાં અનુભવ્યાં છે, જે કહે મુનિવર રાય. અય ૨ કુમર કરી એમ સોચના હજી, બેઠે ધ્યાન લગાય, રદય માંહિ વિચારતાં હોજી, રોમ રોમ ઉલસિત થાય. અય૦ ૩ ઈમ ચિંતવતાં ઉપવું હોજી, જાતિ સ્મરણ જ્ઞાન; આવ્યો તિહાં ઉતાવળો હોજી, ધરત મન શુભ ધ્યાન. અય૦ ૪ ગુરૂના ચરણ કમલ નમી, બેઠો મનને કેડ, ભગવંત! ભદ્રા સુત હું છું હજી, પૂછું બે કર જોડ. અય૫ નલિની ગુલ્મ વિમાનનાં હોજી, તમે સુખ જાણે કેમ; સૂરિ કહે જન વચનથી હોજી, અમે જાણ્યું છે એમ. અય. ૬ પુરવ ભવે હું ઉપન્યો હોજી, નલિની ગુલ્મ વિમાન; તે સુખ મુજને સાંભર્યું હોઇ, જાતિસ્મરણ જ્ઞાન. અય૦ ૭ તે સુખ કહો કેમ પામીએ હોજી, કેમ લહીએ તે ઠામ; કૃપા કરી મુજને કહો હોજી, મારે તે શું કામ. અય ૮ એ સુખ મુજને નવિ ગમે હોજી, અપૂરવ સરસ વિમાન; ખારદધિ જળ કિમ ગમે હોજી, જેણે કીધા પય પાન, અય૦ ૯ એટલા દિન હુ જાણ હોજી, સુખ લદ્યા શ્રીકાર, મુજ સરિ જગ કેઈ નહિ હોજી, સુખી ઈણે સંસાર. અય૦ ૧૦ હવે મેં જાણ્યાં કારમાં હોજી, એ સુખ ફળ કિપાક; કહે જિન હર્ષ હવે કહો હોઇ, કિમ પામું તે નાક. અય૦ ૧૧
ઢાલ ૩ જી
દુહા એ સંસાર અસાર છે, સાચે સ્વર્ગને દ્વાર; તિન જ્ઞાન ઘટમેં વસે, સુખ તણે નહિ પાર. રયણ મેતી તિહાં ઝળહળે, કૃષ્ણાંગર ધમકાર; તાલ મૃદંગ ટૂંદભિ તણા, નાટકને નહિં પાર.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
