________________
પ્રાચીન સઝાય મહોદધિ ભાગ-૨ દધિવાહન નબળો થયે, સેના સઘળી નાઠી રે; ધારિણી ધૂંઆ વસુમતી, બાહ્ય પકડયા થઈ બાઠી રે. મારગમાં જાતાં થક, સુભટને પૂછે રાણું રે; શું કરશો અમને તમે, કરશું ઘર ગુણ આણે રે. તેહ વચન શ્રવણે સુણી, સતીય શિરોમણી તામ રે; તત્ક્ષણ પ્રાણ તજ્યા સહી, જોજો એ કર્મના કામ છે. તેણે વસુમતી કુમરી લેઈ કરી, આ નિજ ઘર માંહી રે; કોપ કરે ઘરણી તિહાં, દેખી કુમરી ઉચ્છાંહી રે. પ્રાતઃ સમય ગયે વેચવા, કુમરીને નિરધાર રે; વેશ્યા પૂછે મૂલ તેહનું, કહે શત પંચ દીનાર રે. એહવે તિહાં કને આવિયે, શેઠ ધના નામે રે, તે કહે કુંવરી લેશું અમે, આપીશ ખાસા દામ રે. શેઠ વેશ્યા ઝઘડે ઘણું, માંહે માં વિવાદ રે; ચક્કસરીએ સાનિધ્ય કરી, વેશ્યાને ઉતાર્યો નાદ રે. વેશ્યા થકી રે મુકાવીને રે, શેઠ તેડી ઘેર આવે રે; મનમાં અતિ હર્ષિત થકે પુત્રી કહીને બોલાવે રે. કુમરી રૂપે છે રૂડી, શેઠ તણું મન મેહે રે; અભિનવ જાણે સરસ્વતી, કળા ચોસઠ સેવે રે. કામકાજ ઘરનાં કરે, બેલે અમૃત વાણી રે; ચંદન બાળા તેહનું, નામ ઠવે ગુણ જાણી રે. ચંદન બાળ એક દિને, શેઠ તણા પગ ધુવે રે; વેણી ઉપાડે શેઠજી, મૂળા બેઠી જુવે રે. તે દેખી ને ચિંતવે, મૂળા મન સંદેહ રે; શેઠળ રૂપે મોહિયા, કરશે ઘરનું એહ રે. મનમાં કેપ કરી ઘણે, નાવીને તેડાવી રે; મસ્તક ભદ્ર કરાવીયું, પગમાં બેડી જડાવી રે. એારડા માંહી ઘાલીને, તાળુ દેઈ તે જાવે રે, મૂળા મન હર્ષિત થઈ, બીજે દીન શેઠ આવે રે. શેઠ પૂછે કુમારી કિહાં, ઘરને તિણે કાળે રે; તે કહે હું જાણું નહિં, એમ તે ઉત્તર આલે રે. એમ કરતાં દિન ત્રણ થયાં, તેહી ન જાણી વાત પાડોશણ એક ટેકરી, તેણે કરી સઘળી વાત રે.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
