________________
પ્રાચીન સઝાયે મહેદધિ ભાગ-૨
ઢાલ ૫ મી
(જંબુદ્વિપ મઝારે પૂરક વિણઉરે) સાંભળી વનિતાના બોલ, ઉહા હિથી, જાતિ સ્મરણ ઉપને એ; હવે બાળક મનમાંહે એહવું ચિંતવે, ચારિત્ર લઈ થઉ એકમને એ. મુજ ગુણ દેખી માત, મુનિને દે નહી, દ્વેષ ઉપજાવું માયને એક રૂદન કરે નિશદિશ, રાખ્યો રહે નહિ, રાખે હાલરડું ગાઈને એ. પાલડે પોઢાવી, હિંડલે ઘણું, મીઠા બોલ સુણાવતી એક સુઈ ન શકે કિણ વાર, કામ ન કરી શકે, સુખ પામે નહી એક રતી એ. વહી ગયા ઈમ ષટમાસ, તેહને રવતાં, તાસ સુનંદા ચિતવે એક પુત્ર જ સુખ કાજે, જાણ્યું પાલશે એ, બાળશે મુજને હવે એ. હમણા થાએ દુઃખ, શું કરચ્ચે આગે એ, ખરે સંતાપે મુજ ભણી એક એ સુતથી જાણું, મહારે મન માંહે, મુજથી સુખિણ વાંઝણીએ એ. ઈશુ અવસર મુનિરાય, ધન ગિરિ આદિક, શ્રી સિંહગિરિ તિહાં આવીયા એક સમવસર્યા ઉદ્યાન, બહુ પરિવાર શું, કહે જિનહર્ષ સુહાવીયા એ. ૬
ઢાલ ૬ ઠી (સકલ કુશલ કમલાનું મંદિર-રાગ) ધનગિરિ આર્ય સમીત સંગાતે, નમિ શ્રી ગુરૂના પાય; સંસારિક વાંદવા કાજે, ગુરૂ પૂછે મુનિ રાયા રે. મુનિવર સુણજે વચન વિચાર, શુકન કાંઈક તત્કાલ વિચારી વાણી કહે ગણધાર રે, મુનિ લાભ હોશે તમને આજ માટે તિહાં જાતા ઋષિરાય, અચિત્ત સચિત્ત જે મિલે તુમને,
તે લેજો ચિત્ત લાય રે. મુનિ પહોંચ્યા ઘેર સુનંદા કેરે, દેય મુનિવર તેહ, દેખી તાસ સાહેલી ભાખે,
ધનગિરી આયા એહ રે. બહેની સાંભળીને તું વાત, બાપ ભણી બહુ આદર કરીને, આપ પુત્ર દુખદાયી, રાત દિવસ તુજને સંતાપે, શાતા નહી તુજ કાંઈ કાંઈ રે બહેની ૪ નારી સુનંદા પણ દેખીને, સુત વેદન પીડાણ; પુત્ર લઈને ધનગિરિ આગે, બોલે મીઠી વાણી રે. મુનિ એટલા દિવસ લગે એ બાળક, બે કરી મેં પા ; મુજ જિનહર્ષ ઈણે સુત ગૌરી, દુઃખ ઘણે દેખાડયો રે. મુનિ
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org