________________
પ્રાચીન સંસ્કાય મહોદધિ ભાગ-૧
| ( ૩૦૧ જ્યારે જે હાજર થાતાં, હાજરે હુકમે હતા, તેના તે ના લાગ્યા પત્તા રે. કે તે કેવાતા કેવા, આભના આધાર જેવા, ઉઠી ગયા હેવા દેવા રે. ૬ જોબનીયા ને જાતું જેઈ, રાખી શક્યા નહિ કેઈ, સગા સર્વે રહ્યા રોઈ રે. ૭ હાજર હજુ રહેતા, ખમાખમાં મુખે કહેતા, વિશ્વમાંથી થયા તા રે. ૮ મુઆ જન જેની સાથે, હેતથી પિતાને હાથે, મરણ ન મૂકે માથે રે. જસ લીધે શત્રુ જીતી, નવી ન ચલાવી રીતિ, વેળા તેની ગઈ વીતી રે. ૧૦ જગ માંહી ખૂબ જામ્યો, વર વારી વિસરા, પણ તે મરણ પામ્યો રે. ૧૧ નેક નામદાર નામે, જઈ વસ્યા સમશાને ઠામે, રત્નવિજય કહે ના કામે રે. ૧૨
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
YEHEEEEEEEEEEEE=EXYki
SEASE
વેરાગ્યની સજઝાય
=========================
========
મને૦ ૧
મન૦
૨.
મન૦
૩
એક દિવસમાં ક્ષણે ક્ષણે ને, શિરપર ભમે કાળજી; લઈજા જમ જીવડા તીમ, તીતર ઉપર બાજે હો મન પંખીડા, મન પડે જીમ પિંજરે, સંસાર માયા જાળ હો. મન આયુષ્યરૂપી જીવ જા, ને ધર્મ રૂપી પાળજી એ અવસર જે ચુકશે, તેને જ્ઞાની એ ગો ગમાર હો. અઢી રે હાથનું કપડું લાવીને, શ્રીફળ બાંધ્યા ચારજી; ખાખરી હાંડીમાં આગ મૂકી, લઈ ચાલ્યા તત્કાલ હ. જ્યારે સરોવર ભર્યા હતા, ત્યારે ન બાંધી પાળજી નીર હતા તે વહી ગયા, પછી હાથ ઘસે શું થાય છે. મન કાચો રે કુંભ જળ ભર્યો, તેને ફુટતા ન લાગે વારજી; હંસલો તે ઉડી ગયો, પછી કાયા માટીમાં જાય હો. હાડ બળે જેમ લાકડું ને, કેશ બળે જેમ ઘાસજી કંકુ વર્ણ તારી કાયા બળે, ખોળી બાળે હાડ હો. શેરી લગે સગી સુંદરી ને, જાયા લગે મા ને બાપજી; સ્મશાન લગે સગો બાંધો, પછી કેઈન આવે તારી સાથે હો. માતા રૂવે તારી ઘડી ઘડીને, બેની ૩ ખટ માસજી; પ્રિયા રૂવે એક વર્ષ લગે, પછી શોધે ઘરનો વાસ હો.
મન૦
૪
મન૦
૫
મન-
૬
મન૦
૭
મન
૮
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
