________________
પાટ પર ગોઠવાયેલા ઝબૂકતા દીવાઓની શ્રેણિ આ અંધકારને ભેદીને અભુત દ્રશ્ય રચતી હતી. વરસાદનો ભીનો પવન આવી આવીને આ દીપમાળાઓને ધન્યવાદ આપી જતો. અને દીપકો પણ આ ધન્યવાદ ઝીલતાં સ્ટેજ નમીને ફરી પાછા કામે લાગી, જતા. ભાવિકોના સંગીત-નૃત્ય તો વાજિંત્રના , સાથમાં પ્રકૃતિને દાદ આપી રહ્યાં હતાં. (૨)
પુરુષાર્થ અને પ્રકૃતિની આ અજબ જુગલબંદી બની હતી.
અંદર ગભારામાં દાદાના અભિષેક સાથે બહાર સમગ્ર સૃષ્ટિના અભિષેક ચાલુ થઈ ગયા હતા. ચોધારે નહીં પણ નવલખ ધારે મેઘ વરસતો હતો. આ પ્રસંગને શોભાવવા જેસરવાળા શાંતિભાઈ લકી આજુબાજુના ગામડાઓમાંથી ચાલીસ જેટલા ઢોલીઓને લાવ્યા હતા. સગાળપોળના ચોકમાં આ બધા ઢોલીડાઓ રંગમાં આવી નાચતા જાય અને પેલા ગીતની કડી : “ઢોલીડા, ઢોલ તું ધીમો વગાડ મા” મુજબ જોરજોરથી વગાડતા જાય; ભલે આજે ઢોલ પર છેલ્લી દાંડી પડી જાય! મન મૂકીને તેઓ
-
-
૩૯ : અભિષેક
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
