________________
પઢત પુરાન વેદ અરૂ ગીતા, મૂરખ અર્થ ન ભાવે; ઇત ઉત ફિરત રાહત રસ નાંહી, જ્યોં પશુ ચર્વિત ચાવે. પ૦ ૪ મુગલસે ન્યારો પ્રભુ મેરો, પુદ્ગલ આપ છિપાવે, ઉનમેં અંતર નાહી હમારે, અબ કહાં ભાગો જાવે. ૫૦ ૫ અકલ અલખ અજ અજર નિરંજન, સો પ્રભુ સહજ સુહાવે; અંતરયામી પૂરન પ્રગટ્યો, સેવક જસ ગુન ગાવે. ૫૦ ૬
પદ
(રાગ દેશાખ) અબ મેં સાચો સાહિબ પાયો. ટેક. ચાકી સેવ કરત હું યાર્ડ, મુજ મન પ્રેમ સુયો. અ. ૧ ઠાકુર ઓર ન હોવે અપનો, જો દીજે ઘર માયો; સંપત્તિ અપની ખિનુમે દેવે, વે તો દિલમેં ધ્યાયો. અ. ર ઓરનકી ન કરત ચાકરી, દૂર દેશ પાય ઘાસ; અંતરયામી ધ્યાને દીસે, વે તો અપને પાસે. અ૩
ઓર કબહું કોઉ કારન કોપ્યો, બહોત ઉપાય ન તૂસે; ચિદાનંદમે મગન રહત હે, વે તો કબહું ન રૂ. અ. ૪
ઓરની ચિંતા ચિતિન મિટે, સબ દિન ધંધે જાવે; ચિરતા ગુન પૂરન સુખ ખેલ, વે તો અપને ભાવે. અ૫ પરાધીન હે ભોગ ઓરકો, તાતે હોત વિયોગી;
સદા સિદ્ધ સમ શુદ્ધ વિલાસી, વે તો નિજ ગુન ભોગી. અ. ૬ ૧. ચિત્ત. ૨. જાતે, તાતિ, તેતે ૩. સમતાઈ. ૨૧૬
ગૂર્જર સાહિત્યસંગ્રહ થશવાણી)
Jain Education International 2016_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
